SI IBARRA wala magsayop: sa amo nga victoria1 yadto didto
matuod si P. Damaso kag nagpakadto sa balay diin ang pamatanon bag-o lamang maghalin.
—Diin kamo makadto? — Pamangkot sang prayle kanday Maria Clara kag tiya Isabel nga buot na masaka sa isa ka karwahe nga may mga puniponi nga pilak; si P. Damaso sa tunga sang iya pagpanumdom pinikpik niya sing mahinay ang mga pisngi sang lin-ay.
— Sa Beaterio sa pagkuha sang akon mga galamiton. — sabat niya.
— Ahaaa! Aha! Tan-awon naton kon sin-o ang labi nga makasarang, tan-awon ta ... — Kumod niya nga nalingaw nga binayaan ang duha ka babae nga bumatyag sing dill diutay nga katingala. Nagdungok kag nagtikang sing mahinay lumambot sia sa hagdanan kag sumaka.
— Ayhan may inogsermon sia kag ginasaulo niya! — Siling ni tiya Isabel. — Saka, Maria, mahapunan kita mag-abot didto.
Kon bala si P. Damaso may inogsermon ukon wala, indi naton masiling; apang may mga butang nga malahalon nga nakabuyok sang iya igtalupangod, nga wala na niya matunghol ang iya kamot kay Kapitan Tiago nga dapat magduko kaayo sa paghalok.
—Santiago!—amo ang una niya namitlang, — masugilanon kita sang mga butang nga tama ka malahalon; sulod kita sa imo talatapan.
Humipos si Kapitan Tiago, walS sia makatingog, apang tinuman niya kag sinunod ang dakH nga pari nga tumakop sa iya likod sang ganhaan.
Samtang nga nagsugilanonay sila sa tagu, usisaon naton kon ano ang ginhimb nila kay Fr. Sibyla.
(1) Victoria — Isa ka sari sang karwahe nga may apat ka aliling, ang duha nga nauna magagmay sangsa duha nga naulihe, kag may pulungkoan nga may tolda.
