530NOLI ME TÁNGERE
akó sinâ makapahanugot! Tungód siní ginpangitàan ko ikaw
sing isá ka mangin-bana nimo nga saráng makahimò sa imo
nga malipayon nga ilóy sang kabataan nga magsugò kag indi
kay magtuman, nga magpanghanot kag indi magbatás... Nakasayod ako nga ang imo abyan kutob sang imo pagkabatà maayo,
naluyag akó sa iya subong sang iya amáy, apang gintamay ko silá
kutob nga nakità ko nga bangdanan silá sang imo kalisód;
tungod kay ginapakamahal ko ikaw, ginahangád, ginapalanggà
ko ikaw katulad sang isá ka anák, wala na akó sing kalipay
kundi ang sa imo . . . nakità ko ikaw nga nagdako . . . walâ akó
magpaligad sing isá ka taknà nga wala akó magpanumdom sa
imo... magdamgo sa imo... ikaw gid lamang ang akon kalipay...
Kag si P. Dámaso humibî subong sang diutay nga batà.
—Hanti maayo, kon ginapalanggà mo akó ayáw akó pagpakalisda sing wala'y katapusan; siá walâ na pagkabuhî, maluyag ako nga mangín-mongha!
Tinagpò sang tigulang ang iya kamót sa iya agtang.
Mangín-mongha, mangin-mongha! — Sulit niya. — Walâ ka makasayod, anák ko, sang pangabuhi, sang likúm nga natago sa likód sang mga padir sang kombento... wala ka sinâ makasayód! Palabihón ko sing makalibo ang magtan-aw sa imo nga nagakalisód sa kalibutan sangsa sulód sang kombento... Diri ang imo mga panumbunganon saráng mapamatian; didto ang madangpan mo lamang ang mga padir... Maayuayo ka, tuman kaanyag, kag wala ka mabun-ag nga magkadto sa iya, nga mangin-asawa ni Kristo! Patiha akó, anák ko, ang panahón magapanas sinâ tanán; sa ulihe malimtan mo siá, magahigugma ka, kag magahigugma ka sa imo bana... kay... Linares.
—O ang kombento ukón. . . ang kamatayon! — Sulit ni María Clara.
—Ang kombento, ang kombento ukon ang kamatayon! — Bungót ni P. Dámaso. — María, tigulang na kó, indì akó makapadugay sa pagbantay sa imo kag sa imo kalinongán... Pilia ang ibán nga butáng, pangità ka sang ibán nga gugma, ibán nga pamatan-on nga lalaki, bisán sin-o lamang, apang indì lang ang kombento.
—Ang kombento ukón ang kamatayon!
