Ang mga labnot sinulit, apang si Tarsilo wala man gihapon magtikab.
—Hanuton sia nga hanuton tubtob nga mapilasan ukon magsugid! — Singgit sang alperes nga naakig.
—Pagsugid na! — Hambal sa iya sang direktorsilyo. — Sa katapusan patyon man ikaw nila.
Dinala nila sia liwat sa kadak-an diin ang isa ka binilanggo nagpangamuyo sa mga santos, nga nagpagot sang iya mga ngipon kag nagpilo sang iya mga tuhod.
—Kilala mo ina? — Pamangkot sa iya ni P. Salvi.
—Amo ko pa lamang sia makita! Sabat ni Tarsilo nga nagtulok sa isa nga may kaluoy.
Sinumbag sia kag tinindakan sang alperes.
— Higti sia sa bangku!
Wala sia paghuksi sing pusas, nga nabulit sing dugo, hinigtan sia sa isa ka bangku nga kahoy. Ang kailo nagtulok palibot sa iya nga daw may ginapangita kag nakita niya si Donya Consola tion: kumadlaw sia nga may pagyaguta. Natingala ang mga nagtalambong, sinunod nila ang iya panulok kag nakita nila ang senyora, nga nagkagat sing mahinay sang iya mga bibig.
—Wala ako sing nakita nga babae nga labi kalaw-ay! — hambal ni Tarsilo sa tunga sang kalinong sang tanan. — Palabihon ko ang maghigda sa ibabaw sang bangku, subong sini karon, sangsa maghigda sa luyo niya, katulad sang alperes.
Nangluspad ang Isbing.
—Patyon mo ako sa banot, Gg. Alperes, — Padayon niya. — Karon sa gab-i mabalusan ako sang imo asawa sa paghakos niya sa imo.
—Daski ang iya baba! — Singgit sang alperes nga naakig kaayo kag nagpalangurog.
Ayhan si Tarsilo naghandum lamang nga daskan ang iya baba, kay sang madaskan na sia, ang iya mga mata nagpakita sang silak, sang kaayawan.
Ang isa ka hagyu sang alperes, ang isa ka gwardya, nga naguyat sang tagsaon nga uway, nagsugod sing iya masubo nga hilikuton. Ang bug-os nga lawas ni Tarsilo nagkulo, ang isa ka ugayong nga hungaw, malawig nabatian wala’y sapayan sang pa-
