464
Sumulod sia sa iya hulot, kag sa madali luyag niya himuson ang isa ka maleta. Binuksan niya ang isa ka kaha nga salsaion, kinuha niya ang tanan nga kwarta nga nakita niya didto kag sinulod niya sa isa ka sako. Tinipon niya ang iya mga alahas, hinukas ang isa ka laragway ni Maria Clara, kag, nagkuha sang isa ka punyal kag duha ka rebolber, kumadto sia sa isa ka talagban, diin ang iya mga kasangkapan.
Sa amo nga don tatlo ka panuktok nga mamala kag mabaskog ang nabatian sa ganhaan.
—Sin-o ina? — Pamangkot ni Ibarra sa tingog nga may kahangawa.
—Buksi sa ngalan sang Hari, buksi gilayon ukon indi gani tumbahon namon ang ganhaan! — Sabat sang isa ka tingog nga nagmando sa kinatsila.
Tumulok si Ibarra sa bintana; uminggat ang iya mga mata kag pinanganga ang gato sang iya rebolber; apang, nagliwat ang iya isip, binilin niya ang iya mga rebolber kag sia ang nagbukas sang ganhaan sa tion nga nagtilipon ang mga suloguon.
Tatlo ka gwardya ang dumakop sa iya gilayon.
—Bilangon mo ang imo kaugalingon nga bilanggb sa ngalan sang Hari! — Siling sang sarhento.
—Ngaa?
—Didto isugid nila sa imo, ginadumili sa amon ang magsugid sa imo.
Ang pamatan-on nanghunahona sing makadali, kag indi man niya luyag nga mahibal-an ang iya pagpanghimos sa pagpalagyo, nagkuh^ sia sing isa ka kalu kag magsiling:
—Yara ako sa inyo kabubut-on! Ginalauman ko nga sa malip-ot lamang nga tinakna.
—Kon magtug-an ka nga indi ka magpalagyo, indi ka namon pagpusasan: ginahimb sang alperes ini nga kaluoy; apang kon magpalagyo ka...
Nagsunod si Ibarra, nga nabilin ang mga suloguon nga kinugmat.
Sa karon, ano ang nahanabo kay Elias?
Sang pagbiya niya sa balay ni Crisostomo, katulad sang isa ka buang dumalagan nga wala makahibalo kon diin sia mapaatubang. Linaktod niya ang mga kaumhan, nagsampot sia sa talunan nga hinapb sing tuman; nalagyo sia sa poblasyon, nalagyo sa kasanag, ang bulan nagtublag sa iya, sumulod sia sa makatalanhaga
