— Kon amo pauli ka na lang imo, indi ako akon magpauli. Sugiri si nanay nga nagamasakit ako; indi ko luyag magpauli.
— Crispin, indi ka maghibi! — siling sang magulang. — Indi magpati sina si nanay; ayaw paghibi; nagsiling ang tigulang nga si Tasio nga nagahulat sa aton ang isa ka maayo nga panihapon...
Tumongkaaw si Crispin kag tinulok niya ang iya magulang:
— lsa ka maayo nga panihapon! Ako wala pa makakaon: indi nila ako luyag pakaunon tubtob indi makita ang duha ka onsa... Apang, abi kon patihon ina ni nanay? Sugiri sia nga ang sakristan mayor nagabutig, kag ang kura nga nagapati sa iya, amo man, nga tanan sila nagabutig: nagasiling sila nga kita mga makawat tungod ang aton amay palabisyo nga...
Apang ang isa ka ulo gumwa gikan sa hagdanan nga mapakadto sa daku nga panalgan, kag ini nga ulo, katulad sang iya ni Medusa,2 pumakigas sang mga tinaga sa mga bibig sang bata. Isa yadto ka ulo nga malabalaba, maniwang, nga may malaba nga buhok nga maitum; nagapangantipara sing asul nga nagtago sang pihak niya nga mata nga bulag. Sia amo ang sakristan mayor nga may batasan sa pagtikma, nga wala’y gahod, kag wala’y patimaan.
Ang duha ka mag-utod nagpalamugnaw.
— Ikaw, Basilio, ginamultahan ko ikaw sing duha ka real kay wala ka pagbagting sa kompas! — Siling niya sa tingog nga nagdaghob nga daw wala’y kwerdas ang iya tilaok. — Kag ikaw, Crispin, magpabilin ka karon nga gab-i tubtob indi makita ang imo kinawat.
Tinulok ni Crispin ang iya utod subong sang nagpangayo sia sing tabang.
— Nakapangayo na kami sing pahanugot... ginahulat kami ni nanay sa ikawalo ang takna, —langod ni Basilio nga may kahadlok.
— Indi ka man makapauli sa ikawalo ang takna; tubtob sa ikanapulo!
— Apang, senyor, sa ikasiam indi na ako makalakat kag ang balay malayo.
(2) Medusa — Isa ka diwata sa mitolohiyang’ Gresyanhon nga amo bilang ang tiglawas sang mga butang nga malain. Hinimo ni Minerva ang iya mga buhok nga mga man-og kag ginhatagan sia sing gahum sa pagmudmod sang makatulok sa iya.
