Mitan-aw sa iyang mga bukton nga kusganon, ug, sanglit wala nay laing kapaingnan, gihurot ang iyang kusog sa pagbugsay sa bangka padulong sa Ila de Talim. Dinhi misidlak ang Adlaw.
Ang bangka nagasagitsit; nakita ni Elias pipila ka tawo nga nag-utas sinyas samtang nanagtindog ibabaw sa sakayan sa mga sibil nga miliwag.
—Maantigo ka bang modala ug bangka?— nangutana siya kang Ibarra.
—Oo; ngano man?
—Kay hisakpan kita kon ako dili moambak sa tubig aron paglingaw kanila. Gukdon akd nila, apan sanglit maayo man akong molangoy ug mosalum... danibon ko sila aron mahilayo kanimo, ug unya ikaw na lamay mahibalong mangliotliot aron maluwas.
Ayaw;. pabilin lamang kay suklan ta sila! —Kawang lamang, kay wala kitay mga hinagiban, ug pangluthangon kita nila ug pamatyon sama sa langgam.
Niadtong higayona nadungog usa ka siyok daw puthawng binaga nga gikalit pagsugnaw sa tubig, sinunod dayon sa usa ka but6 nga masipa.
—Nakita mo?— matud ni Elias ug gibutang niya ang bugsay sa bangka.— Managkita kita pag-usab unya sa Misa sa Tunganggabii didto sa lubnganan sa imong apohan. Karon pag-ayoayo ug paninguhaa nga maluwas ka!
—Nan, ikaw diay?
—Giluwas na ako ni Bathala sa mga katalagman nga labing dagku pa kay niini.
Gibukas ni Elias ang iyang sinina nga dihadiha kini gilapsan sa usa ka bala, ug nabati ang duha ka buto. Sa walay diyutay nga pagkaluba, mipig-it siya sa kamot ni Ibarra nga nagahigda gihapon sa ilalum sa bangka; mitindog siya ug milukso sa tubig human niya sikari ang sakayan.
Nadungog mga singgit, ug wala madugay migimaw sa unahan ang ulo sa batan-on nga mitunga aron pagginhawa ug misalum usab dayon.
—Tuara, tuara didto!— naninggit pipila ka tingog ug nanghadyong na usab ang mga bala.
