hiubus kanila, ug si Maria Clara maayo pagdali... Naandam
na ba ang mga lawak? Sayud ka na nga uban sa mga doktor
moanhi usab ang usa ka tawo nga dili iglain ni pari Damaso;
kinahanglan gayud nga walay makulang.
Sa unang tumoy sa kan-anan didto ang duha ka mag-agaw, si Sinang ug si Victoria, nga nanag-apong sa masakiton. Si Andeng mitabang kanila paghinis sa mga kasangkapan sa paghigop sa tsa, binuhat sa salapi.
—Nakaila ba kamo kang doktor Espadaria?— nangutana si Andeng kang Victoria.
—Wala— mitubag ang gipangutana;— mao day hibaloan ko kaniya nga mahal kaayog pangayuon, matud pa ni Kapitan Tiyago.
—Kon mao kana, tingali maayo kaayo siyang motambal!— miingon si Andeng;— ang midisdis bitaw sa tiyan ni Donya Maria naningil ug daku kay makinaadmanon man.
—Buang!— matud ni Sinang— Dili arig tanang maningil ug mahal makinaadmanon. Tan-awa lamang si doktor Guevara; gawas nga wala siya makatabang sa nag-anak ug giputol niya ang ulo sa bata, gipaninglan pa gayud intawon ug kalim-an ka pjsos ang balo... Ang pagpaningil da maoy iyang hiantigohan!
—Nganong nasayud ka man niana?— gipangutana siya sa iyang ig-agaw human sikha.
—Nganong dili man ako masayud? Ang bana, nga maoy usa ka manggagabas ug kahoy, human kamatye sa iyang asawa, napilit pagbaligya sa iyang balay kay gipugos man pagpabayad sa Alkalde, nga higala sa doktor... Dili na hinuon ako masayud niana? Ang akong amahan maoy mipahulam ug salapi kaniya aron mohalin ngadto sa Santa Cruz.
Usa ka salakyanan nga mihunong tungod sa balay nakaputol sa mga sultisulti.
Si Kapitan Tiyago, sinunod ni iya Isabel, midali pagkanaug sa hagdanan aron pagdawat sa bag-ong nanghiabut. Kini sila mad si Don Tiburcio de Espadaria, ang iyang asawa nga si doktora Donya Victorina de los Reyes de de EspadaŬña ug usa batan-ong Katsila nga may masayang nawong ug mabihagong panagway.
