wong modawat bisan unsang butang gikan kaniya? Kon kanang
imong rclikaryo makaon pa hinuon unta!...
Si Maria Clara nasina nga nagasud-ong sa mga babaye nga nanagbaligyag mga makaon, ug wala siya motingog.
Apan ang sanlahon miduol sa bukag, gikuha niya ang rcli karyo nga nagagilakgilak sa iyang mga mata, miluhod siya, iyang gihagkan ug unya, tapus motukas sa iyang takukong, mitikubb sa yuta ug gimudmod ang iyang agtang sa tunob ni Maria Clara.
Gisalipdan sa dalaga ang iyang nawong sa paypayng iyang gibitbit ug namahid sa iyang mga mata.
Dinhi usa ka babaye miduol sa alaut nga sanlahon nga daw nangadye. Ang iyang tag-as nga buhok dinunghay ug nanglingkaag, ug sa paghitandang niya sa suga sa mga parol sa dalan, nakitil ang nawong namiyahok pag-ayo sa buang si Sisa.
Sa pagkuput niini sa sanlahon, kini nahikugang ug mikalit pagtindog. Apan ang buang migunit sa iyang bukton sa dakung kalisang sa mga tawo. ug nagkanayon:
—¡Mangadye, mangadye kita! [Karon maoy adlaw sa mga patay! Kanang mga suga mao ang kinabuhi sa mga tawo; ¡iampo ta ang akong mga anak!
—¡Bulaga ninyo kana sila, kay takdan unya kanang buang!— naninggit ang mga tawo, apan walay nangako pagduol.
—¿Nakita mo ba kadtong usa ka suga sa kampanaryo? ¡Kanang sugaa mao ang akong anak nga si Basilio nga nagadaus-os sa usa ka pisi! dNakita mo usab kadtong atua sa kombinto? Kadto mao ang akong usang anak nga si Crispin, apan ako dili makigkita kanila kay ang kura nasakit ug adunay daghang kuwarta ug ang mga kuwarta mangawala unyà. ¡Iampo,iampo ta ang kalag sa kura! Gidad-an ko siya mga paliya ug mga sarsalida; ang akong tanaman kanhi punb sa mga bulak, ug aduna ako kaniadto ing duha ka anak. [Ako kanhi .adunay tanaman, mga bulak nga gigalam, ug may duha ako ka anak!
Ug unya gibuhian niya ang sanlahon ug miawit:
—―¡Ako kanhi adunay tanaman ug mga bulak, ako kanhi adunay mga anak, tanaman ug mga bulak!
