—Mao bitaw kanay akong ginabuhat karon!—mitubag si Albino;—naghunahuna man ngani ako pagpangompisal.
—Dili!; higop ug kape kay makahatag kangaya sa hunahunil
—Oo, karon dayon kay nasubo ako ug diyutay.
—Ayaw tuo!—gibadlong siya ni iya Isabel;—higop ug tsa ug sulaig supas, kay ginaingon nga ang tsa makahatag kalinaw sa hunahunii.
—Moinum usab ako ug tsa nga sulaan kog supas!—mitubag ang matinagdanon nga Albino;—salamat ngani kay kanang mga ilimnona dili mao ang atong tinuhoan.
—Apan, dmakahimo paikaw?... —nangutana si Victoria.
—Paghigop usab ug sikwate?... jMakahimo kaayo basta dili lamang dugayon ang pamahaw...!
Ang kabuntagon maanindot kaayo: ang tubig sa lanaw nagagilak-gilak, ug ang kahayag nga gikan sa langit ug ang gikan sa tubig nanagsugat ug midan-ag sa mga tanum sa kadaplinan ug sa uban pang mga butang, apan walay landong makiti: maoy usa ka kahayag nga masiga apan mabugnaw, puno sa mga bulok, sama nianang kahayag mga atong mananaw sa mga butang atua sa kahiladman sa dagat.
Hapit ang tanan nagmalipayon, nanghanggap sa huyuhoy sa hangin nga misugod na paghuyop: hangtud ang mga inahan nga puno sa mga panagana ug mga pahimangnb, nangatawa ug nanagtiaway na.
—Nahinumdom ka ba?—matud sa usa ka tigulang kang kapitana Tika. dNahinumdom ka ba sa atong pangaligb sa suba sa mga dalaga pa kita? Takulahaw lamang kadto nga ipanganod sa sulog ang pipila ka mga sakayang gagmay nga binuhat sa mga bani sa saging, puno sa nagkalainlaing mga bunga sa kahoy nga hinanigan ug mga bulak mahumot. Tagsatagsa niadtong mga sakayan adunay diyutayng bandila diin mabasa ta ang atong mga ngalan...
—Ug unya, i inigpamauli ta na sa atb?—misagbat ang laing tigulang ug wala lamang patibawasa pagsulti ang nahauna;— ang mga taytayang kawayan hingkaplagan ta nga guba na, busa kinahanglan na gayud nga motaak kita sa tubig sa sapa... ang mga bilyako!
