Sa may ika 7 ang takna maoy pagkahuman ni pari Salvi sa iyang katapusang misa: ang tutulo iyang nahuman sulod sa usa lamang ka takna.
—Ang pari nagmasakiton dagway, —matud sa mga biyata— kay ang iyang panglihok dili man mao ang iyang naandan. Naghukas siya sa mga saput nga galawion sa pagmisa walay tingog, wala motan-aw bisan kang kinsa ug wala mobuyag sa mga sayop sa iyang mga sakristan, sumala sa iyang nabatasan.
—jBantay kita —naghunghongay ang mga sakristan; —jang saput sa pari nagairog!
Magaulan na usab karon ang mga multa, ug nianang tanan maoy sad-an ang duha ka magsuon!
Ang pari migula sa kristiya ug misaka sa kombinto diin sa kayda adunay pito kun wald ka babaye nga nanglingkod sa bangkb nanaghulat kaniya uban sa usa ka lalaki nga nagasamot suroysuroy. Sa pagkakita sa pari, ang mga babaye nanindog ug usa kanila buut unta moduol aron pag-amin sa iyang kamot, apan midiyong ang nawong ni pari Salvi ug ang babaye wala mopadayon pagduol.
—dNawad-an ba kahag kahati ang paring Inot? —matud sa babaye nga mikatawa agig biaybiay, nasuko nga wala tagda. jWala pa igdungog nga ang celadora sa Hermandad, si Hermana Rufa wala paamina sa pari!
—Karong buntag wala siya molingkod sa Kompisalan, — misumpay si Hermana Sipa, usa ka tigulang nga nangyakob na; —buut unta kadto ako mokompisal ganina aron makadawat ug mga indtdgencia. —jSa ingon niana, gilupig ko diay ikaw! —matud pa sa usa ka babayeng batan-on nga mahapsay ug nawong; —karong simanaha nakadawat ako ug tutulo ka indtdgencia plenaria ug ang tanan akong gipahinungod sa kalag sa akong bana.
