Page:Mustiko Adat Alam Minangbakau.pdf/7

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

BAB I

RAPE’ NAGARI MAUBAH ‘ADAT

Ampun baribu kali ampun, ampunlah sajo mangabakan ; ampun di datue’ kagamonjo, ma‘af di tuanku radjo sajo, saga- lo basa nan batuah, sagalo urang badjabatan, hino mulie mi- sikin kajo, lipui’lah itu kasamonjo, sa Alam Minangkabaunjo, salaréh Batang Bangkawéh, saédaran gunuang Marapi, salili’ gunuang Pasaman, sakulilieng gunuang samonjo, sahinggo Pintu Rajo hilie, hinggo Muaro Takuang mudie’, sampai karia’ nan badabue, sajo manjambah pado ‘alam, sakali gawa baribu kali sajo minta’ ampun, karano datue’ banja’ nan batuah, tuanku banja’ nan kiramat, dubalang banja’ nan sati, pagawai banja’ nan tjaradie’, sajo bamuhun maangké’ samibah :

 
‘Ana’ itie’ atéh dalimo,
anak alang dalam baluka.
Katjie’ dé’ sajo tida’ akan tapudji namo,
gadang tida’ akan tapudji gala.

 
Tungké’ galah Amat Diradjo.
sitaba diatéh pakan.
Ko’ salah tobatlah sajo,
ho’ bana samo amakan.

 
Sajo ko djolong mamarang.
antah sapé’ antah banio,
djangan dianta’-anta‘kan.
Sajo ‘ko djolong mangarang.
antah dapé’, antah moh tido,
djangan sajo digala’-gala‘kan.


Tai si bungo atai,
lah kambang bungo sitawa,
Misiki tatjatiah djanggut’ kalantal,
tida’ manusie nan ta’ gawa.