Page:Mga Binalaybay V.3.pdf/54

46

Sa inyo, nga sang di putli nga pagtuo
   gaakop:
Kalaot nga malisod,
Pamiste kag inaway, lakas nga panalakay
Sang mga pungsod nga nanuhaytohay
Sa mga panuigon nga masunod!
Sing dugo kag sing luha sang banwa nimo
   agayan
Ang balas sang wayang sang pungsod nga
   ginauhaw;
Kag sa mga patag nga madayaw
Di na magpahuni sang iya ambahan
Pispis nga sang liso nga mainit ginpilasan
Bisan ang mga bukid mong’ dumaan,
Bisan mga pisong, busay, kasubaan
Indi na pagtahuron
Sang mahisang’ katawhan
Sang hidait nagtublag kag sang himaya
   nimo;
Samtang nga sa pagtimalos, ako,
Dimapunggan nga hangin akon ipabuga
Agud sa iya pagdasdas
Sa kabangis kag kaakig nga lakas,
Ukayon iban nga mga tinuga,
Kag isang’ sakayan nga may kahuyang,
Sa tubig igatugdang,
Kag dugangan ang imo nga mga
   pagbatas.
Laglagon sa akon kaagkig
Ang dagaya nga alanyon sang malunhaw
   nga kaumhan,
Kag kutob sa mataas nga putokputokan
Sang tindugon nga bukid
Pailigon kong suba
Sang abu nga mainit,
Nga putson sa asu kag kalayong’ galay-ab
Kabanhawanan akon nga tapanon
Kaangay sang mabangis nga pagbaha
Nga kon magpanglakaak
Gapanghulbot galuok nga tigkahoy kag
   gamhon;
Kag ang naurogan nga kadutaan,