ADRIANO. Luyag ko nga ila tawgon
Si Titong makasugid sang butang nga matuod.
Kabay sa kasal-anan, sia ang pagalwason
Sang mga diwa nga di ko takos mapatawad!
CORNELIO. Ngaa'ng sala pabay-an nimo nga wala'y silot
Nga kay Neron nagpilit mag-ula sang dugo
Sa madamong' nagpati sa among' pagtuluohan?
ADRIANO. Apang ginapadumdom mo ako sadtong' mapintas
Nga'ng pagpamatay niya luyag mo sundon ko man?
Pinatay ya'ng iloy niya nga daw sa buang
Kag si Senecang' maalam, putli yang' manunudlo.
CORNELIO. Kon si Neron daw sapat, bantog nga Vespasiano,
Maayo, kag ginadumdom pa'ng iya handumanan;
Apang wa'y sapayan ang Papa ginpatay
Sining' malalang' man-og nga pinilas ang ulo.
ADRIANO. Si Saturnino nangayo kamatayon man niya;
Sugot si Vespasiano sa pangayong' mapintas.
Si Tito maluluy-on sing labi. Ginadayaw,
Sang tanan naluyagan iyang' kamaluluy-on;
Kag iya gintugotan nga'ng pilang' tuluohan
Sang tagsa masunod suno sa iya nauyonan.
CORNELIO. Kon luyag mo, itugot mo, nga ako mahambal sa imo
Sa lunsay may kaathag kag wala'y lipudlipod
Sang dapat ko ihambal sa imo, Ginuo....
ADRIANO. (nagpugong sa iya) Cornelio,
Ipahayag ang tuyo kag mga laygay nimo.
CORNELIO. Nasayran ko matuod, nga si Tito maluluy-on
Kag nagdugay sa ila isang' kalinungan.
Natabo, nasayran mo? Madamo ang nahimo
