Page:Macovei-Dictionario Encyclopedic de Interlingua-2 de 4.pdf/319

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

prescription, ~ pro le uso, libretto de ~es, executar ~es. Der. Inquesta: judice de ~.

instructive adj Que instrue: conversation ~, lectura ~.

instructor s Gradato cargate de facer le istruction militar; ~ de autoschola. Der. judice ~, judice cargate de istruer un processo.

instruer (-istru-/-instruct-) v (lat. instruere, construer) Formar le spirito de alcuno per lectiones e cognoscentias: ~ le juventute; educar, informar: ~ un affaire, Der. causa, mitter lo in stato de esser judicate. De hic: instruction; instructive; instructor

+ instruite adj Qui ha cognoscentias variate o profunde: persona pauco/poco ~.

instrumental adj Mus. Que servi de instrumento, que se executa per instrumentos: musica ~, recitative ~. Gramm. Instrumentos grammatical, parolas que exprime exclusivemente reportos grammatical, sin signification lexical desidentias, suffixos flexional, articulos, verbo copulative esser, prepositiones, conjunctiones: caso ~.

+ instrumentalismo s Philos. Doctrina que considera le intelligentia e le theorias como instrumentos destinate al action: le ~ es un forma de pragmatismo.

instrumentar v Der. Facer contractos, processos verbal e altere actos public. Mus. Synonymo de orchestrar.

instrumentation s Der. ~ Mus. Utilisation del instrumentos.

instrumentista s Mus. Musico que musica de un instrumento. Philos. Pragmatisma.

instrumento s (lat. instrumentum) Utensile. Fig.: devenir le ~ de un persona: ~ de guerra, ~ de mesura, ~ de precision, ~ aratori, ~ chirurgic, ~ astronomic, ~ incisori, cassa de ~s, armario de ~s, quadro/panello/tabuliero a/de ~s, ~ de tormento/tortura/supplicio, constructor de ~. Mus. ~ musical/de musica, ~ de percussion, ~ a/de chorda(s), ~ de vento, ~ de ligno. De hic: instrumentalista; instrumental; instrumentar-instrumentation

+ insubmergibile adj Insubmersibile.

+ insubmergibilitate Qualitate de esser insubmergibile.

insubmersibile adj Que on non pote merger se completemente in un liquido.

+ insubmerdibilitate s qualitate de esser insubderdibile.

insubmisse adj (ned. veerspannig) Insubordinate, disobediente.

insubmission s Insubordination, disobedientia: spirito de ~. Mil.: refusa de servicio.

insubordinate adj Qui ha, qui monstra le spirito de insubordination.

insubordination s Disobedientia; spirito de ~. Mil. Refusa de servicio.

+ insubornabile adj Incorruptibile: judice ~.

insubstantial adj Non substantial, irreal, imaginar, chimeric.

insubstantialitate s Qualitate de esser insubstantial.

+ substituibile adj Que non pote esser substituite (ned. onvervangbaar)

insuccesso s Manco de successo, falimento, fiasco.

+ insucrar v Con sucro (ned. bestroien)

insufficiente adj Que non suffice: cognoscentia/cognoscimento ~ de un lingua, scholar ~, imbalage ~, quantitate ~, offerta de labor/travalio ~, dar responsa ~, le medios son ~, insufficientemente assecurate; incapace, inepte. Syn. Deffectuose, imperfecte, imcapabile, incomplete.

insufficientia Manco de sufficientia: le ~ del recolta: incapacitate: cognoscer su insufficientia. Med.: ~ hepatic, ~ mitral, ~ auditive, ~ le peso, ~ respiratori, ~ vitaminic/de vitaminas, ~ de capitales, ~ de provas/probas; deficientia, imperfection, incapacitate. Syn.: carentia, deffecto, manco, povressa.

insufflar v (lat. insufflare) Introducer per medio de sufflo o de un apparato special gas, vapor in un cavitate del corpore. Med. aere in le bucca de un asfixiate, Deo insufflava le vita a Adam. Fig. Donar, inspirar: ~ corage. De hic: insufflation; insufflator

insufflation s Acto de insufflar: ~ de aere in le bucca pote facer le necato revenir al vita. Med. Actio de introducer un gas in un ca-