dissentimento {s} (lat. dissentire, esser in disaccordo) Differentia de sentimentos, de opiniones.
dissentir (-sent-/-sens-) {v} Differer se de: - de, non esser de accordo, del mesme opinion. De hic: dissentimento; dissension
disserer (-ser-/-sert-) {v} Discutter, disbatter un problema. De hic: dissertar-dissertation, dissertator.
disserrar {v} Disclavar, aperir; - su prisa.
dissert- {prefixo} vide disserer
dissertar {v} Facer un dissertation: - sur un texto.
dissertation {s} Disveloppamento portate sur un question de ordine historic, scientific etc.; exercitio comportante un disveloppamento litterari su un subjecto date: - historic, scriber un -, - doctoral/de doctorato.
dissertator {s} Celle qui disserta.
disservicio {s} Servicio mal, damno, detrimento.
disservir {v} Render un servicio.
dissidente {adj} Se dice de celle qui es in dissidentia.
dissidente {s} Qui non es del ecclesia official in su pais.
dissidentia {s} Action o stato de un persona qui se separate on societate, de un communitate religiose, politic etc. entrar in -, gruppo de dissidentes; divergentia de opiniones, -s religiose.
dissider {v} Non esser de accordo. De hic: dissidente-dissidentia
dissigillar {v} Levar le sigillo; aperir un camera, un objecto sigillate.
dissimiiantia {s} Defecto de similitude.
dissimilar {adj} Differente.
dissimilar {v} Esser differente. De hic: dissimilantia; dissimilation
dissimilation {s} Phon. Tendentia de duo phonemas identic e vicin de differentiar se.
dissimile {adj} Differente. De hic: dissimilitude; dissimilar
dissimilitude {s} Defecto de similitude.
dissimular {v} (lat. dissimulare) Non lassar apparer su sentimentos, su intentiones: - su gaudio; celar: - su fortuna, - un cosa al fisco; -se, glissar se, celar se (al pr. e al fig. ); ironia. que se dissimula detra le surriso. De hic: dissimulation; dissimulator; dissimulate
dissimulate {pp} de dissimular; {adj} Accostumate a celar su sentimentos: character -.
dissimulation {s} (lat. dissimulatio) Action de dissimular, de celar su sentimentos; duplicitate: cosa dissimulate.
dissimulator {s} Qui dissimula.
dissipabile {adj} Que pote esser dissipate.
dissipar {v} (lat. dissipare) Facer disparer: le sol dissipa le nubes. Fig. Facer cessar: - le suspiciones, - follemente su fortuna, le vento dissipa le nubes, - se in fumo. De hic: dissipabile; dissipation; dissipator; dissipate
dissipate {adj} Qui non es docile, turbulente: scholar -.
dissipation {s} Action de dissipar o de dissipar se: le - de un patrimonio, le - de un nube, - de energia. Fig. Inattention, indisciplina, stato de un persona qui vive in libertinage.
dissipator {s} Celle qui dissipa follemente su ben.
dissociabile {adj} Que pote esser dissociate, separate. Chim. separabile.
dissociabilitate {s} Qualitate de ce que es dissociabile. Chim. Separabile.
dissociar {v} (lat. dissociare) Separar le elementos associate. Chim. - un corpore chimic. De hic: dissociabile-dissociabilitate; disassociation
+ dissociate {adj} Insociabile: dissipate personalitate -.
dissociation {a} Action de dissociar, de separar lo que era unite: - ment
