Page:Macovei-Dictionario Encyclopedic de Interlingua-2 de 4.pdf/13

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

su debito ante le termino: banca de -, - bancari, mercato del -, augmento del -, reduction del -, modification del -, credito de -, politica de -.

+ disconveniente {adj} Que non es conveniente, adequate, pertinente.

disconvenientia {s} Litt. Defecto de convenientia, disproportion inter le cosas e le esseres, disparitate.

disconvenir {v} (lat. disconvenire) Litt. Non disconvenir de alique, non contestar lo, convenir: - a.

discoperir (-per-/-pert-) {v} (del lat. cooperire, coperir) Levar lo que coperi, protege: - un statua, - su flanco al inimico; trovar lo que era celate, incognite: - un tresor, - un secreto, - nove fontes de imposto; levar le coperculo de; - se, levar su cappello. De hic: discoperta, discoperitor.

discoperitor {s} Celle qui discoperi.

discopert- {prefix} Vide discoperir.

discoperta {s} Revelation, lo que ha essite discoperite, trovate: viage de -, - scientific, - prehistoric.

+ discophile {adj} Relative al amator o collectionator de discos.

+ discophilia {s} Interesse portate al discos phonographic; gusto, passion de discophile.

+ discophilo {s} Amator o collectionator de discos.

discoragiamento (-aja-) {s} Perdita de corage, abattimento moral. Syn. Abattimento, exhaustion, dismoralisation, disgusto, lassitude.

discoragiar (-ajar-) {v} Abatter le corage, le energia: le injustitia nos discoragia; levar le desiro de facer alique: - alcuno de scriber; - se, perder le corage.

discorcar {v} Extraher le corco de un bottilia o le coperculo de un vaso obstruite. Fig. Disvelar.

discordante {adj} De discordar; qui manca de justessa, de harmonia: naturas discordante. Mus. Que sona false: sonos -.

discordantia {s} Character de lo que es discordante, disharmonic, discrepante: - de opiniones, - de colores, - inter theoria e practica. Mus. Dissonantia.

discordar {v} (lat. discordare) Esser discordante: colores que discorda.

discorde {adj} Discordante: naturas -; non harmonisante, sonante mal, false. De hic: discordia; discordar-discordo, discordante-discordantia.

discordia {s} (lat. discordia) Dissension, division inter duo o plure personas: viver in -, seminar le -, pomo de(l) -, lo que es objecto de disputa, de division, - in le sino del gruppo.

discordo {s} Discordia, disaccordo: pomo de(l) -, fonte perpetual de -.

discornar {v} Levar, extraher le cornos.

decoronar {v} Disthronar, expeller de sur le throno.

discortese {adj} Impolite, incivil: linguage -, responsa -.

discortesia {s} Manco de politessa, incivilitate.

+ discotheca {s} (de disco, e gr. teke, coffro) Establimento ubi on pote dansar e ascoltar discos, consumente; collection de discos de phonographo; mobile destinate a continer los.

+ discothecario {s} Persona qui se occupa de prestos in un discotheca.

+ discount {s} (parola angl.) Reduction sur le precio consentite per un commerciante in function del campo (de application) del demandas e del venditas e del reduction de su cargas; vendita al publico a precio basse e in multo grande quantitate, politica commercial que constitue iste typo de vendita: magazin -.

discreditar {v} Facer cader in discredito: - un artista. Fig. Disconsiderar, denigrar, depreciar; - un adversario.

discredito {s} Diminution, perdita de influentia, de consideration, cader in -.

+ discremar {v} (ned. afromen).

+ discremation {s} (ned. het afromen, afroming).

discrepante {ppr} De discrepar; {adj} Differente de, inappropriate.

discrepantia {s} (lat. discrepantia) Discordantia inter duo cosas, contradiction.

discrepar {v} Esser in discrepantia. De hic: discrepante-discrepantia.