MAC-ĠNÍOṀARṪA ḂRIAIN.
Tá sé beagnaċ míle bliaḋain anois ó ṫuit amaċ an sgéal a ḃfuil mé le tráċt air.
Ins an am sain ḃí ár gcuid riġṫe féin ⁊ ár ndliġṫe féin againn ins gaċ áit ⁊ cúinne d’Éirinn ⁊ an tÁrd-Rí ós ár gcionn go léir; aċt ḃí Éire faoi sgrios ⁊ léan mar ġeall ar náṁaid allṁuraċ a ṫáinig ag goid ⁊ ag fuadaċ i n-ár measg.
B’iad seo na Loċlannaiġ ṫáinig ṫar fairrge i loingis ṁóra. Ar dtús buḋ é a gcleaċtaḋ teaċt le goid ⁊ fuadaċ a ḋéanaṁ, ⁊ nuair ṫóigidís a ndóiṫin coirneaċa óir, d’imṫiġidis ar ais d’á dtír féin. Aċt ċonnaiceadar go mbuḋ tír ḃreaġ áluinn í Éire, ⁊ buḋ ṁian le cuid aca fuireaċt innti.
Ṫroideadar caṫanna móra le taoiseaċa ⁊ riġte na hÉireann, ⁊ is minic a fríoṫ an ceann is fearr orra. Amanna eile ḃíoḋ an ḃuaiḋ ag na Loċlannaiġ agus ṫóigidís seilḃ ar ṫaltaíḃ ⁊ ċuiridís dúin ⁊ bailte móra d’á ndéanaṁ. Ċuiridís fúṫa annsain díreaċ mar rinne na Sasanaiġ ó ṡoin, aċt aṁáin naċ ḃfuaireadar seilḃ ar Éirinn ar fad mar fuair Seaġán Buiḋe—mar ġeall Dia ḋúinn aon ógláċ aṁáin ḃí cuṁaċtaċ misneaṁail, ⁊ ṡáḃáil sé Éire ó ḋiaḃluiġeaċt na Loċlannaċ.
Ḃíodar san am so ag éirġe an-ċuṁaċtaċ, ⁊ ḃí an iomad bailte móra aca ann. Is iondaṁail go gcuiridís fúṫa i n-aice na fairrge ’sa gcaoi go dtiocfaḋ a gcuid soiṫeaċ isteaċ.
Ḃí Árd-rí na Loċlannaċ i n-a ċoṁnuiḋe i mBaile Áṫa Cliaṫ, agus ceannṗoirtí i bPortláirge, i gCill Ṁantáin, ⁊ i mórán áiteaċa eile.
Ċuireadar cíos ⁊ cáin ar na Gaeḋil. Ḋóiġeadar a gcuid tiġṫe ⁊ séipéil muna n-íocaidís an ċáin seo. Ṁilleadar na leaḃarṫa áluinne, an Sgríḃinn Diaḋa ⁊ na sgéalta óirḋearca ⁊ seanċas na hÉireann a sgríoḃ ollaṁain ⁊ daoine naoṁṫa.
Fear ḃí i n-a ċoṁnuiḋe ins an am sin, sgríoḃ sé mar so ar ṫíorántaċt ⁊ ar mailís na Loċlannaċ:
“Ní raiḃ sé do ċuṁaċta ag aon duine i nÉirinn bainne