31. Má dheinean tú eagcóir ar dhuine, ghá rádh: is
feallaire é: nó má abran tú go héagcórach: is spiadóir
é; dein deimhin de go hhfuil an ní céadna san díreach
ag daoine eile á rádh ad thaobh-sa an neomat céadna
san.
32. Ná deinidh cúmpráid eadraibh féin, gha rádh: den tseana-bhuidhin mise agus den bhuidhin nua thusa; bhíos-sa ag Grochow agus ag Ostrolenka, agus ní rabhais-se ach ag Ostrolenka amháin; ba shaighdiúir mise agus ba dhuine den éirghe amach tusa; Lituáineach mise agus Masóbhiánach tusa.
33. An mhuintir a labhran ar an gcuma san, léighdís arís sa tSoíscéal an tsoluíd i dtaobh an lucht oibre a tháinig godi an fíonghort, cuid acu do glaodhadh ar maidin agus cuid acu i lár an lae agus cuid acu um thráthnóna, agus ná fuair éinne acu aon rud sa mbreis air a chéile. An mhuintir a tháinig go luath sa ló bhi éad acu leis an muintir ba dhéanaighe a tháinig agus dubhairt an máighistir: A lucht an éada is cuma dhaoibh ach bhur dtuarastal féin dfáil.
34. Fachtar mórán daoine clainne le saighdiúirí imeasc na gcoigríoch ach clann an éirithe amach is in bhur measc féin amháin atáid siad le fáil.
35. Bráithre dá chéile an Lituáineach agus an Masóbhiánach; an amhlaidh a théidheann na bráithre ag achrann le chéile toisc Ladislás a bheith mar ainm ar dhuine acu agus Witold ar an nduine eile! Is aon ainm amháin atá orra, an t-ainm “Polannach.”
XIII.
1. Ná deinidh aighneas ar bith i dtaobh méid bhur seirbhíse ná i dtaobh tosuiachta ná i dtaobh céimeana onóra.
