Page:Konkani Viswakosh Vol3.pdf/471

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.

करपाचे नदरेन देशाचे उत्तर,अस्तंत, मध्य, दक्षिण आनी उदेंत अशे पांच कमांड केल्यात.दर एका कमांडाचेर लॅफ्टनण्ट जनरल हुद्द्याचो आर्मी कमांड आसता. हाचे फाटल्यान दर एका कमांडाचे गरजेप्रमाण प्रदेशीक मुख्यालय, उपप्रदेशीक मुख्याल आनी स्थानीय मुख्यालय अशे निभाग केल्ले आसात.

भूसेलेच्या झुजारी दलाची उबागणी अशी आसाः सॅक्शन>प्लॅटून /टरुप >कंपनी स्क्वॉड्रन /बॅटरी/ रेजीमेंट, बटालीयन, ब्रिगेड, डिव्हिजन आनी कोर.उपरांत कमांडाचे कोठा आनी एरिया अशे दोन विभाग केल्ले आसात.कोराचें डिव्हिजन आनी ताचे सकयल ब्रिगेड आसून एरियाचें सबएरिया >स्टेशन अशे उपविभाग केल्ले आसात.

भारतीय भुंयेची परकीय आक्रमणासावन राखण करप, देशांत कायदो सुवेवस्था राखून दवरपाक सरकाराक आदार करप आनी आपत्तीच्या काळांत नागरीकांक आदार दिवप ही भूसेनेची जापसालदारकी.राश्ट्रसमघाचो वांगडी ह्या नात्यान, भारतान आपलें सैन्य कोरिया, इंडोचायना, काँगो, गाझा, श्रीलंका आनी सायप्रसांत शांतताय प्रस्थापीत करपाखातीर धाडिल्लें.स्वातंत्र्या उपरांतच्या काळांत पाकिस्तान आनी चीनाचें आक्रमण परतावपांत, हैदराबाद, जुनागढ आनी गोंय, दमण, दीव मुक्ती संग्रामांत, बांगलादेशमुक्ती संग्रामांत, भारतीय सेनेच्या हेर दोन विभागांवांगडा, भारचतीय भूसेनेन मोलाचें योगदान दिलां.

प्रदेशीक सेना आनी राश्ट्रीय छात्रसेना हे दोन दुसऱ्या थराच्या सैन्याचे विभाग.प्रदेशीक सेनेचो कारभार भारतीय भूसेनेवरवीं चलता. झुजाच्या काळांत बाराय म्हयने कामार रावून हवाई पट्टेची राखण करप, कैद्यांच्या तळांचेर देखरेख दवरप, विमानविरोधी नाळी चलोवप अशीं कामां प्रदेशीक सेनेक करची लागतात.

हे भायर शीम सुरक्षादळ आनी नागरी संरक्षण दळ अशींय दळां आसात.हातूंतलें शीम सुरक्षा दल हें गृह मंत्र्याच्या नियंत्रणाखाला आसात. झुजांत व्हड पराक्रम दाखोवपी सैनिकांक परमवीर चक्र, महावीर चक्र आनी वीर चक्र हे सन्मान दितात.हे सन्मान नौदल आनी वायूदल निरांकूय मेळपाक शकतात.देशाभितरल्या शांतताय प्रस्थापनाच्या वावरांत जे शौर्य दाखयतात,तांकां किर्तीचक्र आनी शौर्यचक्र, तशेंच अशोकचक्र आनी सेना पदक प्रदान कराता.अशोकचक्र हो सेनेंतलो सगळ्यांत उंचेलो भोवमान.

भूगूःएक महर्षी आनी वैदिक सूक्तद्रश्टो.भृगू ह्या उतराचीउत्पती संस्कृत उतर भृगु म्ळ्यार अग्नीचो आवाज वा ज्वाला तशेंच भ्रस्ज, भृज म्हळ्यार भाजप, तेच भाशेन भ्राजा म्हळ्यार(उजवाडावप) ह्या संस्कृत धातूंपसून जाल्या. कून आनी बार्थ हांच्या मतान भृगु म्हळ्चार विद्यत् देवता जाल्यार बर्गेनीच्या मतान भृगु म्हळ्यार अग्नी.फ्लेग्यस आनी फ्लेग्यी ह्या ग्रीक आनीरो मन देवतां वांगडाय कांय अस्तंती विव्दानांनी भृगुचो संबंद जोडला.भृगु आनी भार्गाव हे थ्रेसाचे अग्निशोधक ब्रुजेस आशिल्ले अशेंय एक मत आसा.

भृगुचो जल्म इंद्रापसून जालो अशें तै.ब्राह्मणांत म्हळां.महाभारतांत एकेकडेन ताचो जल्म ब्रह्याच्या ह्रदयांतल्यान आनी दुसरेकडेन उज्यांत पडिल्ल्या प्रजापतीच्या विर्यापसून जालो अशें म्हळां.पयलीं मनून तयार केल्लो प्रजापती, ब्रह्मदेवाचो मानसपुत्र, सप्तर्षी, देवता हातूंत भृगूचो आस्पाव जाता.

चित्रावशास्त्री हाणें स्वायंभुव मन्वंतरांत जल्मल्लो भृगु प्रजापती आऩी अग्नींतल्यान जल्मतकच जाका वरुणान दत्तक घेतलो, तो भृगु वारुणी वेगवेगळे आसात अशें म्हळां.वरुण आनी ताची बायल चर्षणीपुत्र अशींय नांवां आसात.

दक्षकन्या स्वाती ही भृगुची बायल, लक्ष्मी ही धूव आनी धाता आनी विधाता हे ताचे पूत आशिल्ल्याचे उल्लेख मेळटात.तेचप्रमाण तो मनूचो जांवय, शंकराचो साडू आनी दक्षाच्य़ो दोन चलयो ताच्यो बायलो आशिल्ल्याचे निर्देश आसात. हिरण्यकश्यिपूच्यो दिव्या आनी पुलोमा(पौलोमी) ह्यो धुवो, भृगूच्यो बायलो आशिल्ल्याचेय उल्लेख सांपडटात. भृगु आनी पुलोमा हांकां बारा देव आनी सात ऋषी अशे एकुणीस पूत आशिल्ले.

भृगुविशीं कांय पुराणकथा आसात. त्यो अशो-

विष्णून भृगुची बायल पुलोमा हिका झुजांत मारतकच भृगुन विष्णूक गर्भवास आपणावन धर्तरेचेर अवतार घेवपाचो श्राप दिलो.इंद्र जाल्ल्या नहुषाक ताणें श्राप दिवन ताणें सोरोप तेलो. ब्रह्मदेव आनी शंकर कसोटीक उतरुंक नाशिल्ल्यान ब्रह्मदेवाची पुजा कोण करचोना आनी शंकराक लिंगरुप धारण करपाचो शाप दिलो. भृगुन उदकांत आशिल्ल्या अन्गीचो सोद घेतलो, मातरिश्र्वान ताचेखातीर अग्नी हाडून दिलो अशो कांय पुराणकथा आसात.

भृगु हो अग्निचयन आनी हाविर्भाग तयार करपांत तरबेज आशिल्लो. तेचवांगडा तो रथकारुय आशिल्लो.

भृगुकुलःभृगुन प्रवर्तीत केल्ल्या कुळाक भार्गव वा भृगुकुल म्हण्टात. भार्गव हे धर्म आनी नीत ह्या विशायांचे व्हड अधिकारी आशिल्ले. भृगु हे द्रवीड आसूं येत अशें कांय विव्दानांचें मत आसून कांय जाणांच्या मतान ते पयलीं दर्यामार्गान दक्षिण भारतांत आयले. ते दैत्य आनी दानव हांचे पूरायत आशिल्ल्याच्योय कथा आसात. ऋग्वेदांत तांकां सोमप्रेमी पितर मानून देवां वांगडा सोमपानाखातीर आवाहन केल्ल्यान ते