वाडोवन देड लाख रुपया केली.सद्या म्हळ्यार १९९२ वर्सा सावन ही रक्कम दोन लाख रुपया इतली केल्या.आर्विल्ल्यो भासो जरी जायत्यो आसल्यो तरी तातूंतलो सांस्कृतीक आशय हो एक सारकोच आसा आनी तांचो आत्मो एकुच म्हळ्यार भारतीय.ह्या उद्देशान दितात तो हो पुरस्कार म्हळ्यार भारतांतलो एक म्हत्वाचो आनी प्रतिश्ठेचो पुरस्कार मानतात.आयज मेरेन वेगवेगळ्या भारतीय भाशांतल्या सुमार ९० प्रतिभासंपन्न लेखकांक हो पुरस्कार दिल्लो आसा.
पुरस्कारा खातीर साहित्यीक वेंचून काडपाक दरेके भाशेंतले कांय तज्ञ लेखक-समिक्षकांची सल्लागार आनी परिक्षक म्हूणन नेमणूक करतात.हे सल्लागार वा परिक्षक ते साहित्यिकाची योग्यतायेची चिकित्सा करुन मागीरुच पुरस्कारा खातीर लेखक वेंचून काडटात.उपरांत पुरस्कार मेळिल्ल्या साहित्यिकाक ज्ञानपिठावतीन भोवमान करुन ताका पुरस्काराची रक्कम,पुरस्काराचें प्रतीक आसिल्ली चवदा पाकळ्यांच्या कमळार(चवदा भाशांचें प्रतीक)उबी आशिल्ले वाग्देवीची कांश्याची मूर्त दिवप जाता.वाग्देवीची मूळ मूर्त मध्यप्रदेशांतल्या धार गांवातल्या सरस्वती देवळांतली आसून ती राजा हाणें १०३५ त प्रतिश्ठापीत केल्ली.सद्या ती लंडनच्या ब्रिटीश संग्रहालयांत आसा.पुरस्कार प्राप्त जाल्ले कृतीची आनी तिच्या लेखकाचें खशेलपण सांगपी प्रशस्ती पत्रावांगडा त्या मनशाक तो पुरस्कार दितात.१९८२ पयली हो पुरस्कार साहित्य कृतीचेर आदारुन आसतालो.
भारतीय ज्ञानपिठाचें ज्ञानोदय हें हेंदी मासिक पत्र आनी ज्ञानपीठ पत्रिका हें दुसरें एक म्हयनाळें आसून तातूंत वेगवेगळ्या भारतीय भाशांच्या विव्दान लेखकांचे मोलादीक बरप येता. १९६६ ते १९९४ ह्या काळांत ज्ञानपीठ पुरस्कार फावो जाल्ले लेखक,वर्स,भास आनी साहित्यकृती अशी आसा: लेखक
