वा हालयली, तर ती चोरयेचो विशय जावंक शकता. देखीक: 1. वस्त हालची न्हय म्हूण दवरिल्ली आडखळ हालयल्यार ताचो अर्थ वस्त हालयल्ले भशेन जाता. 2. जर कोणेंय एकाद्रें जनावर एका दुसऱ्या जाग्यार हालयलें, तर अशा हालोवपाक लागून ज्यो गजाली हालतात, तांकांय हालयल्ल्याभशेन जाता. पूण वस्तूच्या वा जनावरांच्या मालकान प्रत्यक्षपणान वा हेर मार्गान वस्त हालोवपाक वा व्हरपाक मान्यताय दिल्ली आसल्यार ती चोरी जावंक शकता. चोरी हे क्रियेंत मालकेपरस ताबो ही म्हत्वाची गजाल आसता. ताका लागून स्वताचे वस्तूचीय मालक वा धनी चोरी करपाक शकता. कोणाच्याच ताब्यांत नाशिल्ली आनी जमनीर पडिल्ली वस्त घेवप, चोरी जायना.
भारतीय स्मृतिग्रंथांत स्तेय=चोरी आनी साहस=दरोडो अशें दोन पृथक गुन्यांव मानल्यात. मनून (8.332) तांची व्याख्या अशी केल्या-
स्यात् साहसं त्वन्वयवत्प्रसभं कर्म यत्कृतम्।
निरन्वयं भवेत् स्तेयं हृत्वापव्ययते च यत्।।
अर्थ- धनयाच्या मुखार, बळाचो आदार घेवन धन-धान्य लुटप वा अपहरण करप, हाका दरोडो वा साहस म्हणटात. तर ज्यो वस्तू मालकाचे असवडीं व्हरतात, ताका 'चोरी' वा 'स्तेय' अशें म्हण्टात.
चोरयेची कल्पना पूर्विल्ल्या काळासावन अस्तित्वांत आसा.
