61
“Saén kamo méduman?” an hapot kan fraile ki Maria Clara asin ki Tia Isabel na mga tilulunad na sa sa- rong coche na nasasamnohan nin pirak; sa tahaw kan saiyang mga kariworokan, pinagtotorotaptap ni Padre Damaso su pisngi kan daraga.
“Sa Beaterio sa pagkoa kan sakong mga daradara,”’ an saiyang simbag.
“Ahaaa aha! hilingon ta kun siisay an lalong maka- kapangyari, hilingon ta...” ribaraw na nagngongorob- ngorob na binayaan su duwang babaye sa bakong didiit na pagtaka. Horohod su payo Ithay su lakaw naka- abot sa hagyanan asin sominakat.
“ITowa gayod nin sermon, asin pinagtotoom!” sabi ni eo Isabel; “Sakat na Maria ta mahahaloy kitang oma-
ot.”
Kun igwa okun dai nin sermon si Padre Damaso, dai kami makasabi; alagad mga mahahalagang bagay an saiyang pinagiisip, tara dai iginawgaw su kamot ki Capitan Tiago na nangaipong lomohod-lohod tanganing siyang makabisa.
“Santiago!” an énot na itinaram, “mga mahalagang bagay an satong pag-oolayan; hamos sa saimong pitak na pasuratan.”
Naribaraw si Capitan Tiago, dai nakapagkaalo, ala- gad nagkiyog asin suminonod sa pading daktlang hag- mang, na kuminabig kan pint6 sa saiyang likodan,
Urawahon ta an saindang hilom na pag-olay-dlay sa pagsiyasat kun ano nang ginibo ki Fray Sibyla.
An pantas na dominico dai sa convento: (106) amay na gayong hominalé, pakatapus kan saiyang misa, na- paduman sa convento kan safyang orden sa may pagi- laog sa Puerta de Isabel II 0 de Magallanes, sdsog sa kun anong familia an naghahadé sa Madrid.
Pinasipara niya lamang su mahamot na parong kan chocolate, siring man su kinarantog kan mga cajén asin su pinaragkay kan pirak na halé sa procuracién (107), asin pahanga nang magpasalamat sa magalang asin mapagisusugad na pataratara kan oldog (108) na pro- curador, si Fray Sibyla sominakat, ominagi sa nagka- pirang pasillo asin kan mga moré kan saiyang gogom na kamot tominoktok sa sarong pinto.
“!Dagos!” an hagayhay nin sarong tingog.
“Thalik na pé logod saimo nin Mahal na Dios, an mar- hay na ginhawa!” iyo an pataratara pagkalaog kan aki
