468
rong tingog.
Ominorong asin nagisipisip si Elias. Harayé pa su pangpang, asin dai mahahaloy namumugtak sinda sa maabot kan mga badil kan falia. Nagisip syang boma- lik sa Pasig, lalong marikas su saiyang sakaydn. Ala- gad! kardot na palad! saroéng baroto nagdadangadang halé sa Pasig, asin nakitang nangorokildab su mga ca- pacete asin su mga bayoneta kan mga Guardia Civil.
“!Dakop na kita!” an sabi sa hababang tingog na nanglulungsi.
Hiniling su saiyang mga porésog na mga takyag asin pakapagisip kan iyo na sanang sukat nyang gibohon, nagpoon nin pagsagwan sa bilog nyang kosog pasiring sa Isla nin Talim. Alintand, nagooldot na su tala-init.
Matulin su dalagan kan baroto, nakita ni Elias sa falia na nagbibirik an nagkapira katawo na mga nag- titirindog na pinagpapasabot sya.
“Tatao kan magdara nin sakay4n?” an hapot ni Ibarra.
“Oh6d, ngata?”
“Auli ta tapus na kita kun dai ako tumagbang sa tubig asin lagalagon ko sinda. Lalamgon ako kan mga iyan, marhay akong maglangoy asin magladop... iha- haray6é ko sinda saimo, asin dangan maghinguha kang makaligtas.”
“Dai, dai ka maghalé asin ipapabakal ta nin mahal an satiyang bihay!”
“Sayang mayoé kita nin mga hamo, asin huli kan saindang mga badil gagadanon kita ninda siring sa mga saradit na gamgam.”
Kan horas na ito may nadangog na sirisiri sa tibig na baga may nahdlog na sarong bagay na mainit, na sino- nod tolos mansana nin sarong potok.
“Nakita mo?” an sabi ni Elias na ibinugtak su sag- wan sa sakayan! “Magkita kita sa Nochebuena sa linob- ngan kan saimong apo. Iligtas mo an saimong sadiri!”
“Asin ika?” oe ako nin Dios sa lalong darakilang panga- nib. Hinoba ni Elias su saiyang bad6é; sarong bala naka- pasing kaito sa saiyang kamot, asin nadangog an du- wang potok... Daing karibarawan kinaptan su kamot ni Ibarra, na naghihigda pa sa irarom. kan baroto, to- minindog asin tominagbang sa tibig, na ibinosol kan
