356
Domind6lok na nagkikimkikim su ngohod ki Lucas. asin tinikwil ini: sa takyag.
“Tka?” an sabi kaini na sagin nagtaka; ‘ irises kan saimong tigang su saktyang mokna o napadigdi ka sa pagposta?”
“Paano kaming makaposta na naobos kadaog su sa- mong kuwarta?”
“Kun siring inaaké nindo?”
“!Habé siya! mapattang mo kami, mantang sabi mo na kami saimong midbid...”
Kominagaw si Lucas sa payo, inonat su morona asin sominimbag;
“Oh6 midbid ko kamo, kamo si TArsilo asin si Bruno, mga hagbayon asin mga marigon. Aram ko na su sain- dong madasig na ama nagadan huli kan sanggatés na hampak sa aroaldaw, na ihinahampak saiya kan mga soldados na; batid ko na dai kamo nagiisip na ipanghi-
malos siya..
‘Dai ka makilébot sa samong salaysay,” an saligbaton ni Tarsilo, su matua; “iyan nagdadara nin kapahama- kan. !Kun mayo kami nin tigang na babaye, haloy na kuté kaming biniritay!”
“Biniritay iyo sanang binibitay an matalaw, an daing kuwarta asin nin paggampon. Asin sa ané man na pang- yayari harani an montehan.”
“ISanggatés contra duwang pold, sa ogis ako!” an kurahaw nin sarong ominagi.
“Pasublia kami nin apat na pisos... tolo...duwa,” an pakimahérak kan ngohod, “doble na an ibabayad mi saimo, mapoon na an soltada.”
Kominagaw naman si Lucas sa payo.
“ITst! Baké ko an kuwartang ini, itinao saké ni Don Criséstomo huli sa mga boot maglingkod saiya. Alagad nakikita kong baké kamong arog sa saindong ama, ito an talagang madasig, an bak6, dai maghanap nin mga kaalingan.”
Asin bominolag sainda minsén bakong harayong marhay.
“Akoon ta na and man kaiyaén?” an sabi ni Bruno. “An nagagadan sa bitay siring mansana kan binabadil: kitang mga dukha daing halaga sa ibang bagay.”
“Tama ka, alagad giromdoma an tigang nydtong babaye.”
Hiniwasan na kan mga tawo su soltadahan, mapoon
