349
sakéng indontokan kaito! Alagad sa kalayo asin dug6, asin sa saké mansanang kagadanan makakanood ako na ipanghimalos kamo!”
Su daing palad na ama, sa rigon kan saiyang kasa- kitan, rinabsing su venda sa angog, na bominoloboga nin dugo.
“Ginagalangan ko an saimong kasakitan,” an sim- bag ni Elias, “asin nasasabotan ko an saimong panghi- malos; siring man ako saimo, alagad sa takot kong makaligad sa sarong dai nin sala, pinagmarhay kong lingawan an sakong mga kadalitaan.”
“ka mangyayéring makalingaw huli ta aki ka pa asin huli ta dai ka nadaihan nin aki, dai ka nawaran nin hiring pagsarig! Alagad ipinangangak6é ko saimo na dai ko lulugadan an siisay man na dai nin sala. Nakikita mo an ligad na ini? Tanganing dai ako ma- kagadan nin sarong makahehérak na cuadrillero na na- gotob kan safyang katongdan, nagpabaya akong ma- lugadan.”
“Alagad hilingén mo,” an sabi ni Elias pagkataod- taod na dai sinda nagkainalohan; “hilingdn mo kun gurano kangirhat na gagamban (53-a) an bubugta- kan mo kan mga daing paélad nyatong mga banwaan. Kun otobén mo an saimong panghimalos kan saimo mansanang kamot. Makangingirhat na balds an gigi- bohon kan saimong mga kaiwal, bakong laban saimo, bakong laban sa mga hamohan, kundi laban sa banwaan na iyong parating isinosombong sunod sa kaugalean asin ta kun siring !guroguranong mga gibong sala sa katanosan!”’
“IMagadal an banwaan nin pangalasag, ipagiaban nin lambang saré an saiyang sadiri!”
“INatatalastas mo na dai iyan mahihimo! Sefor, namimidbid ko ika kan panahon na ika momongaya pa, kaito pinagtataohan mo ako nin mga mababansay na mga kahatolan; totogotan mo ako na...?”
Nanikmoroan su magtirang asin garong nangataman.
“Sefior,” an padagos ni Elias na sindkol na marhay su saiyang tataramon; “nagkapalad ako na makapag- lingkod sa sarong hagbayon na mayaman, mabansay an pus6, dalisay asin nagmamahal kan karahayan kan ban- waan. Sabi an bagong tawong iniho igwa nin mga ka- tood sa Madrid, inda, dai akong pakaisi, alagad ika- kasabi ko saimo na katigay-nin-boot kan Capitan Gene-
