337
ni Padre Démaso sa pagtatangis na tingog; “alagad sa duwang karatan, an sadit.”
Asin kinosog su tingog asin dindélok si Linares.
“Madya digdi hagbayon,” an sabi; “kaolayon ta si Santiago.”
Lominongsi si Linares asin nagpabayang goyodon sya kan padi, na naglalakaw na baga may iniisip.
Dangan nanongod na man ki Padre Salvi an pagla- kawlakaw, nagmomongon siring sa giraray.
Sarong tingog na minatao saiya nin marhay na al- daw pinaantord sya sa safyang mapungaéw na pagla- kawlakaw; itinongkahal su payo asin nahiling si Lucas na mahdyong nagtao saiya nin galang.
“Anong saimong muya?” an hapot kan mga cura.
“!Padre tagang ako kan nagadan kan aldaw kan pin- takasi!” an simbag ni Lucas sa binabakhong tingog.
Sominibog si Padre Salvi.
“Saka ano” an maluhay na tataramon sa tingog na dai namamate.
Pinaghinguha ni Lucas na makahibi asin pinapahidan kan pany6 su saiyang mga mata.
“Padre,” an sabi na nagngongoyngoy, “napadiman ako sa hérong ni Don Crisdstomo sa paghagad kan ka- bayadan ... énot sinabat ako nin nipa, na an sabi habdé siyang magbayad nin ané man, tara maghilaga pa si- yang magadan huli sa sala kan sakong minamahal asin daing palad na tigang. Nagbalik ako kasu hapon ta makikidélay ako saiya, aladgad nagpa-Manilaé, na wina- latan ako sa pagkaherak, nin limang gatés na pisos asin pinatogonan ako na dai na sagkod magbalik! Ah, Padre, limang gatés na pisos, ah! Padre...”
Kan pagkapinoon naghimaté saiya su padi dara an panggilantas asin pangataman, asin sa luhaylthay lo- minadawan sa saiyang ngosé an siring kadaktlang ho- yom nin pagbasangbasang asin pagtuyatuyad sa att- bang kan comedia na, kun nakita si Lucas, kominotod kuta sa kadudilag.
“Asin ngunian anong saimong muya?” an hapot sa- iya na tominalikod.
“fAy! Padre, sabihi man ako huli sa pagkamoot sa Dios kun anong stikat kong gibohon: ika pd, Padre, sa giraray nagtatao nin mga marhay na kahatolan.”
“Siisay nagsabi saimo? Bako kang taga digdi.. .”
“Midbid ko, Padre, sa bilog na lalawigan!’”
