308
Su alférez sa orog na kahamisan na saiyang mahihi- mo, idinoon su kamot sa abaga kan dai midbid na pa- rasayaw asin pinaontok ito. Hominangos su rongaw asin luhaylihay na tominikaw sa salog na nadigtadn kan saiyang dugo.
Nagpadagos su dai pagkainaralohan: magabat su paghangos kan alférez; su babaye na nagmamasid sa- lya nin mga mapagogid na mga mata, kinoa su latigo asin sa tingog na moninong asin luhayluhay naghapot saiya:
“Anong nangyayari saimo? Dai ka lamang sakuya nagmarhay na banggi!’”
a nagsimbag su alférez, kundi inapod su sangga- wad.
“!Daraha an babéyeng iniho,” an sabi: “pataohan mo nin ibang bad6 asin ipabolong mo ki Marta! Taohan mo sya nin marhay na pagkaon, marayrahay na hig- daan... !pagingatan mo, ta nama kun pagkurihan! Thatod iyan noodma sa harong ni Ginoéng Ibarra!”
Dangan luhaylihay na pinint6 su tata, sinadahan asin dindélok su agom.
“!Pighahanap mong rotangon ko ika!” an sabi na kanayon gogoma su kamot.
“Anong nangyayari saimo?” an saiyang hapot na ka- nayon tindog asin sibog.
“Anong nangyayari sakuya?” kominurahaw sa tingog nin dagoldol asin nanarangin, asin pakapahilingaén sa- iya an sarong papel na pano nin mga kuritkitrit, nag- padagos:
“Bakong isinirat mo an surat na ini sa Alcalde na sinabihan mo na pigbabayadan ako tanganing itégot ko an sugal, ka p—? !Inda daw ta dai ko ika rinoronot!”
“!Hilingén ta! hilingén ta kun mangangahas ka!” an sabi na nagaandak, “an marénot sakuya kaipuhan na orog pa kalalaki saimo!’’
Nadangog nya su paglanghad, alagad nahihiling su latigo. Kominoa nin sarong pinggan sa mga nasa- ibabaw kan latok, asin ibinarabad sa payo; su babaye, na tood na sa mga kagobokan na ini, panaleng lominok- mo asin su pinggan narimokmok sa lanob; siring man an kapaladan na kinamtan nin sarong tasa asin cuchillo.
“IMatalaw!” kinorahawan nya sya, “dai ka na na- ngahas na romani!”
Asin saiyang linutaban tangaéning lalong magkajfnit.
