257
“!Kun sakong pinagiisipisip na dai pa nahahaloy du- man ako!” an sabi ki Ibarra kan sarod sa mga emplea- do, “!sabi ko! kun ako an nasa huri, Jesis!”
“Nagpanorongkag su sakong bihok!” an sabi man nin sarong poropangas.
“TAsin marhay ta saimo nangyari asin bakong saku- ya!” an sabi sa hababang tingog na tinatakigan pa su gurang.
“!Don Pascual!” an sabi nin nagkapirang kastila.
“Mega gindo, sinabi ko iyén huli ta dai nagadan su ginoo: ; kun dai ako naantogan, nagadan kuta ako sa kaiisip lamang kaito.”
Alagad haray6é na si Ibarra nagiisi kan kamugtakan ni Maria Clara.
“!Dai logod ini makaolang na padagoson an kaogma- han, Gindong de Ibarra!” an sabi kan Alcalde: ‘‘!pago- mawon logod an Dios! An gadan bakong padi, bako man na kastila! Stkat ipagrokyaw an saimong pakaligtas! !Kun tinamaan ka baga kan gapo sa ibaba!”
“May mga pagkukulakulé, may mga pagkukulakula!” an itinaram kan escribano; “dati nang sinabi ko: Ba- neg sa boot su paglisad ni Gindong Ibarra. Nakita
0!”
“Su gadan saré lang na katutubd!”
“padagos an kaogmahan! Togtog! an gadan dai mabubthay liwat kan kamondoan! Capitan, digdi gi- bohon an mga pagsisiyasat...! Padigdihon su director- cillo!... Sa bilanggoan an maestro de obras!”
“Sa pandog iyan!”
“ISa pandog! Eh! togtog, togtog! Sa pandog an moro- maestro!”
“Senior Alcalde,” an bulanos na simbag ni Ibarra; “lun an kamondoan dai makakabthay liwat kan ga- dan, lalong dai iyan mahihimo sa pagpabilangg6 sa sarong tawo na dai kitang paka4ram kun baga igwa nin sala. Ako an maninimbagan kan saiyang pagkata- wo asin hinahagad ko an saiyang pakahiwas minsan na lamang sa mga aldaw na ini.”
“!Marhay! marhay! alagad dai na magliwat!”
Nakalakop an manibaibang mga pagsasaysay. Inak6 na an mapadapit sa gibong ngangalasan. Alagad garong kadikit su pagogma ni Fray Salvi, garong kadikit su pagogma dapit sa milagro, na pinagsasdbing gibo nin sarong santo sa safyang kaayonan asin sa saiyang par-
