108
dai na nangaldsag, dai na nagkurahaw; lominigid sa salog siring sa sarong (1) bulto, asin nagwalat nin sa- rong domog na gira. (215)
Dinara siya sa pagkatotoo kan tingog ni Sisa.
“Anong saimo? Ano ta nagtatangis ka?” “!Nangatorogan ako...! Oh Dios!” an sabi ni Basilio, na kanayon tukaw patés nin gan-ot “Sarong pangatoro- gan, sabiha, nanay, na baké kundi sarong pangatorogan, sarod sanang pangatorogan!”
“Anong saimong pangatorogan?”
Dai nagsimbag su barobaté. Tominukaw ta papahi- don su luha asin gan-ot. Madiklomon su kamalig.
“!Sarong pangatorogan, sarong pangatorogan!” an paolitolit na tataramon ni Basilio sa hababang tingog.
“Osipan mo ako kan saimong pangatorogan, dai ako nangangatorog!”’ an sabi kan ina kan maghigda gira- ray su saiyang aki.
“Tara,” an sabi kaini sa hababang tingog. ‘“na-
ngatorogan ako na nangani kita nin trigo ... sarong pessoa na may dakol na mga birak... su mga abaye may mga alat na paran6 nin trigo... su mga
lalaki igwa man na mga alat na parano nin trigo... asin su mga aki igwa man nin... Dai ko na nagiromdo- man, nanay, dai ko nagiromdoman su iba!”
Dai nagpirit si Sisa. Dai siya nangangarongato sa mga pangatorogan.
“Nanay may nahaman akong mokna ngunyan na banggi,” an sabi ni Basilio sa malihay na tingog pakali- pas nin nagkapirang hidalé na dai sindang kaalo.
“Anong mokna?” an saiyang hapot.
Si Sisa mapakumbabaé sa gabés, mahoyé sagkod sa saiyang mga aki, inaakalaé niyang an mga ito lalong mga maisip ki sa saiya mansana.
“!Habo na akong magsacristan!”
| ‘An6?”’
“Hinanyoga, tabi, nanay, an sakong naisipan. Ngun- yan ominabot halé sa Espafia su aki kaitong Don Ra- fael, dApat syang marahayon siring kan saiyang ama. Neunyan, nanay, sa aga koahon mo, tabi, si Crispin, kobrahon mo man po su sakong séhod (216) asin su- mabi ka dai na ako masakristén. Tolostolos na mara- hay ako, makikipagkita ako ki Don Criséstomo asin makikimahérak ako saiya na akoon nya akong magpas- tor nin mga vaca okun mga damilag: igé na man an
