2. Kanidela neläbäd.
(fa poedal deutik: Uhland.)
In vöns kased estanom, geilik, glorik vem,
Da länöps, jü mel yulibik, edranom ota nem,
Zo gadas benoväpöl, floredagik festun,
Vätopo kölsü lömbob, fonäds, ko flifik bun.
Us tronom reg vanugik, pöfüdöl pugs e läns,
Deü sied, neredik, logom e dago … bevü yäns.
Siäm ga drefom jeki e loged oma, vut,
Ed oma pük te faed, ä pen, gö büdom blud!
Gredome balna tävom, ga, nobik kanidpal,
Golüda lehers balan, e votan geda mal;
Bäledel (e)zönom hapi, ädukom bafik jev,
Kopanom yunan floröl, nefeniko su tev.
Äpükos ali yunan „Kofükö bafik son,
Ä memö glorün(a) kanids ä tönö folün(a) ton;
Lü gälö yof e doli, ga nolö kuta bad,
Adelo mufälobsös, len rega stonik lad.“
In kölüm säl datovik, kanidals stanom, tel,
Su tronöp siedoms regal ä ji-reg „Läna-Jel“.
Leglorö, jeko, reg us, as glut de nolüdlit,
Beato ji-reg sofik, äso lemuna nid.
