“lyan an ipinaglagda nya sa mga hatol nin kagadanan kan panahon kan saiyang dictadura,” sabi ni Capitan Basilio na nanglulungsi sa kalodokan. Asin boot na ogidon ito asin sayodon su sello, alagad minsan piporoparaano nya asin pinagbibirikbirik, nin huli ta daing pakasabot kan paleografia (167), dai syang nabasang ano man.
“!Abaa nang kamot an ki Sila!” suminabi sa katapusan; “laog an duwa kan satuya; siring sa sinabi ko na, nagroro-roro kita.”
“Igwa ako nin kadakol na iba pang mga alahas ...”
“Kun anas siring kan mga uya, salamat!” an simbag ni Sinang; “muya ko an sa mga ngunyan na panahon.”
Lambang saro nagpili nin sarong bahandi, may minapili nin singsing, may taknaan, may sarayan nin buhok. Si Capitanang Tika nagbakal nin sarong relicario na may katipak kan gapo na inalindoonan kan satong Kagurangnan sa saiyang ikatlong pagkapadungkal; si Sinang, sarong padis na hikaw asin si Capitan Basilio, sarong kaerel nin taknaan sa alferez, su mga hikaw na sa senora para sa cura asin iba pang mga bagaybagay na pamasib (168); su ibang mga angkos sa banwaan nin Tiani tanganing dai humababa sa mga taga San Diego sinirimotan man su saindang mga bolsillo.
Namamakal man si Simoun nin mga daan na alahas, nagriribay, asin su mga matimol na mga ina nagdarara kan dai man ninda nagkakagaramit.
“Asin ika, dai kang ano man na ikakapabakal?” hinapot ni Simoun si Cabesang Tales, kan makita syang naghihiling nin mga matang maaraon su gabos na gibong pagbinarakalan asin pagriniribayan.
Sabi ni Cabesang Tales su mga alahas kan saiyang aki ipinabarakal gabos asin ta daing ano man na halaga su mga nagkatarada.
“Asin su relicario ni Maria Clara?” an hapot ni Sinang.
“Totoo!” an hagayhay kan tawo, asin sa sarong hidale sominaga su saiyang mga mata.
“Sarong relicario nin mga brillante asin mga esmeralda,” sabi ni Sinang sa joyero; “piggagamit kan sakong amiga bago lumaog na magmonja.”
Dai nagsimbag si Simoun: mapagmawot na sinonod si Cabesang Tales kan saiyang paghiling.
Pakabukas nin nagkapirang cajon nadukay su alahas.
