289
akalá pinaghihiling sya kagabsan asin itinotokdó sya kan moró. Sarong táwong malíwag nagsisiwik sa saiyang pagdangog, alágad nagbibinongog sya asin padagos kan saíyang paglakaw. Alágad, pagkan-awi kan convento, ominantoró asin nagpoón nin pangibigkibig.
“!Bomalik kita sa barrio, bomalik kita!” nakimahérak
na pinógol su saíyang kairiba.
Nagamiritan si Hermanang Bali na kapotan sya sa takyag medyo pinaggóyod, pinaglilingá na pinagoosipan
dapit sa mga libro nin mga fraile. Dai nya sya pababayaan, dai syang súkat, ikatákot; si Padre Camorra may ibang mga bágay sa payo; si Julì saró lámang na dukhang taga-oma ...
Alagad pagdatong sa tatákan convento, okun casa Parroquial, nangotiil na gayo si Juli na dai sya másakat
asin kominopó sa parel. “Dai, Dai!” nakikimahérak panó nin katakutan; “oh, dai, dai, magdara kang hérak! ...” “Abaa kamangmang...”
Luhaylúhay syang itinótonyod ni Hermánang Bali;
nanunúhay si Juli, malungsí, maraoton su pamandok. Su saíyang paghiling nagsasabi na nahihiling nya sa sa saiyang atúbang su kagadanan.
“!Marhay, mápuli kita kun habó ka!” sa katapusan
hominagayhay su babáyeng marahay na dai nagtutubod sa arin man na túnay na pangánib. Si Padre Camorra, minsan nababantog, dai mangangahas sa saíyang atúbang.
“Darahón sa tapokán an makauúgay na si Don Basilio, badilon sya sa dalan na sabihon na boot domolag! ”suminabi pa; “kun ako gádan dangan kaiyán maárabot
an mga pagbabásol. Kun mánongod sakó, dai lámang ako nin utang na boot saiya. Dai sya makakapaghinanakit sakuyá!”
lyo ito an golpe desisibo. Sa atúbang kan panghimásol na iní, may kaibang kaangotan, pagkadaihi-ninpagsárig, síring sa sarong mináhogot, piniyong ni Juli
su saíyang mga mata tanganing dai niya mahiling su bongaw na saiyang tatagbangán asin natatalagang lominaog sa convento. Sarong hagayhay na garong agmáod nakaluwas sa saiyang ngusó Sinonod sya ni Hermánang Balí na pinagtaohan sya nin mga kapatanidan ...
Pagkabanggi pinagsarabisabi sa hababang tingog asin
sa makuring misterio an mga manlaenlaen na nang-
