sabi ni Alaejos, nagaalisngaw sa harayo nin maninipis na mga alisngaw na kan liwanag kan tala-sinag, ngun- yan sa lubos nyang pagkahimilog, binabaliw sa ulap na maanilag asin makagigilantas. . .
Namaté an sarong harayong ribok, ribok na nagha- haraning magharani; luminingoy si Isagani asin su saiyang puso nagpoon nin pagkutad nin sigkat; nagda- dangadang an sarong coche na goyod nin duwang ka- bayong puti, su mga kabayong na mapapalaén saiya sa tahaw nin sanggatos na ribo. Iritoon sa coche si Paulita, si Dofia Victorina asin su amiga kan bangging ominagi.
Bago makalakad nin saro su hagbayon, nakalusad na sa daga si Paulita dara an sa silfideng liksi asin ho- minoyom ki Isagani nin hoyom na pano nin pagkikipag- Gli; hominoyom man si Isagani asin sa saiyang paghona su gabos na mga panganoron, su gabos na mga malitom na mga pikiran na kan énot minatagob sa saiya nangag- pupurawas na siring sa aso; may mga ilaw an langit, mga awit an angkas, asin an mga awot sa dalan nag- kakaparatos nin mga birak. Sa maraaot na palad, ito- on duman si Doña Victorina, si Doña Victorina na ko- minoa kan hagbayon ta hahagadan nin bareta dapit ki Don Tiburcio. Nangako si Isagani na hahanapon nya an saiyang pigtatagoan sa pamamatahaw kan mga es- tudiante na saiyang mga midbid.
“Dai pa nin nakapaghareta sako sagkod ngunyan,” an saiyang simbag asin nagsabi nin totoo, ta si Don Tibureio duman nanggad nagtatago sa harong nanggad kan amaon kan hagbayon, si Padre Florentino.
“Ipaaram mo saiya,” an sabi ni Doma Victorina na anggot na marhay, “na gagamiton ko an Guardia Ci- vil; bihay o gadan boot kong maaraman kun haen.. . Huli ta kaipuhan na maghalat nin sampolong taon ta- ngani an saro makapakasal!”
Nagtakang huminiling saiya si Isagani; si Doña Vic- torina nagiisip na magpakasal. Siisay daw an maka- uugay?
“Ano sa paghona mo si Juanito Pelaez?” Panalé sana syang hominapot.
“Si Juanitol 2.7
Dai aram ni Isagani kun ano an saiyang isisimbag; ginaganahan sya na magsabi kan gabos na maraot na
