Simoun sa maluyang tingog; “marahay an kabagongtawohan!”
Siisay an muyang sabihon ni Placido asin ni Simoun?
Pinasabot kaini su hagbayon, binayaan ninda su calzada asin lominaog sa makalilibong na mga dalandalan asin mga agihan na binibilog nin nagkakapirang mga harong; madale sindang minalokso sa mga gapo sa paglikay sa mga saradit na tamaw, minairibaba sa pagagi sa sarong kodal na bakong marhay an pagkagibo asin lalong maraot an pagkaingat. Nagtataka si Placido kan makita su mayaman na joyero na maglakaw sa siring na mga sitio na baga tood sa mga ito. Sa katapusan nakadatong sinda sa sarong dukhang gayong harongharong na bulag, palibot nin batag asin bunga. Nagkapirang armason na kawayan asin nin mga siring mansanang mga tubo nakapagpaakala ki Placido na nasa harong sinda nin sarong castillero o paragibo nin kuwetes.
Pominokpok si Simoun sa dungawan. Dominongaw an sarong lalaki.
“Ah! senor...”
Asin lominusad tolos.
“Anion na su polvora?” naghapot si Simoun.
“Nasa mga sako; hinahalat ko su mga bala.”
“Asin su mga bomba?”
“Haranda na.”
“Marhay na gayo, maestro... Ngunyan mansanang banggi humale ka asin kahoronon mo su teniente asin su cabo... asin tolostolos magpadagos ka kan saimong lakaw; sa Lamayan makakasompong ka nin saro katawo sa sakayan; sumabi ka 'Cabesa’ asin masimbag ‘Tales.’ Kaipuhan na digdi sya noodma. Dai nin panahon na sukat masayang!”
Asin tinaohan sya nin nagkapirang kuwartang bulawan.
“Ta ano po?” naghapot su tawo sa marhay na gayong pagkakastila; “igwa nin bagong bareta?”
“Oho, gigibohon sa laog kan semanang maabot.”
“Sa masangleng semana!” inolit kan dai midbid na kanayon sibog sibog; “an mga nayon bako pang mga handa; naghaharalat na isibog kan General su pagboot ... sa paghona ko ihinahalat sa paglaog kan lapas!”
Hiniro ni Simoun su saiyang payo.
“Dai ta kaipuhan an mga nayon,” an sabi; “igo na
