“Asin su saimong mokna?”
“Pasiring ako sa bagay na iyan. Pinagpipirit ko su mga banwaan na sa palibot, na hararani sa baybayon, na magarataman nin pato asin makikita mo na papahararomon kan mga iyan sa paghanap nin mga saradit na mga gulingguling... Dai lumabi, dai kumulang, dai kumulang, dai lumabi, dai kumulang, dai lumabi.”
Asin binuka ni Don Custodio su saiyang magibong na takyag, asin magayagaya syang nagmasid kan pagtaka kan mga nagdadarangog saiya: “dai lamang nin nakaisip nin siring kalaen na kaisipan.”
“Togotan mo akong magsurat nin katha (41) dapit sa siring na bagay?” an hapot ni Ben Zayb; “kadikit an iniisip sa bansang iniho... ”
“Alagad, Don Custodio,” sabi ni Doña Victorina na naglilingo-lingo, “kun an gabos magataman nin pato, madakol an sogok na balot. !Ay, makaooyam! ITahoban ngona an tibo!”
Duman sa irarom iba man an nangyayari.
Turukaw sa mga banko asin sa mga saradit na tabureteng kahoy, sa pagoltanan nin mga maleta, mga cajon, mga alat asin mga tampipi, duwang lakad maghale sa maquina, sa init kan mga caldera, sa alisngaw nin tawo asin sa makasosomong parong nin aceite, nakikita an dakulang bilang kan mga sakay.
Su iba daing girong na nagtataranaw kan manlaenlaen na mga tanawon sa pangpang, su iba nagsusurugal o nagoorolay sa tahaw kan ribok kan mga pala (42), tanog kan mga maquina, siwik kan vapor na nakakaluwas, karapsaw kan tubig na nabubukag, mga pito kan bocina. Sa sarong gilid, tarambak siring sa mga bangkay, nagkakaratorog o muyang magkaratorog an nagkapirang mga parabariwas na intsik mga rorola, mga malungsi, nagtataragak su liwoy sa mga buka-bukang ngoso, asin napaparigos kan makuring ganot na nagbobolos sa bilog nindang lawas.
Nagkakapira sanang mga bagong-tawo, kadaklan mga estudiante, madaleng magkamiridbidan huli kan saindang mapution na gubing asin kan saindang malinig na mga hiro-hiro, na-
