nalaog sa clase sa pakanood kundi tanganing dai makuritan; an clase namumugtak sa pagpatoom kan leccion, pagbasa kan libro asin, kun baga man, saro o duwang hapot na patikan, hararom, mapaglinlang, makariribaraw; totoo ngani na dai nagkukulang an sorosermon—su iyo sa giraray!—dapit sa kapakumbabaan, masinonod, kagalangan sa mga religiose asin sya, si Placido mapakumbaba, makinuyogkuyog asin magalang. Mahale na kuta, alagad nakagiromdom na harani na su examen asin dai pa sya hinahapot kan saiyang profesor asin garo dai lamang nin pakamangno saiya: marhay na bahigay ito sa pakaapod kan pangataman asin mamidbiran sya! Mamidmidan iyo mansana an pagkamit kan taon (194), tara, daing madadai sa dai pagpasar sa saro na dai midbid, kinakaipuhan an matagas na puso na dai mayogto sa pagkakita sa sarong hagbayon na huli kan saiyang dagyang isinisikwal aroaldaw an pagkasayang nin sangtaon kan saiyang pagkabuhay. Lominaog, kun siring, si Placido asin bakong kintid siring sa parating saiyang ginigibo, kundi nagpapalagatak kan saiyang taken. Asin !labislabis nyang kinamtan su saiyang sa isip! Hiniling sya kan catedratico, kominorondot asin kominirikiri na baga nagsasabi: “!Mapangahas, magbabayad ka sakuya!”
Su clase sarong dakulang kahiwasan na rectangular na may darakulang mga dungawan na may mga rejas na minapalaog na gayo kan angkas asin kan liwanag. Sa palaba kan lanob nakikita an tolong haralakbang na tanggang gapo na nagkakatarahoban nin tabla, pano nin mga estudiante na taraytay siring sa pagsuronod kan mga titik sa abakada. Pasiring sa gilid na ham pang sa paglaog, sa tangod nin sarong estampa ni San to Tomas de Aquino, itoon napapatindog su tukawan kan profesor, halangkaw may duwang harohagyan sa magibong na gilid. Maliban lamang sa sarong marayrahay na pisarra na may cuadrong narra na haros dai ginagamit, tara padagos pang nasusurat an mabuhay! na lominuwas magpoon kan enot na aldaw,
