taong galang saiya asin hominoyom. Lominosad man si Dona Victorina, pinaagi su paghiling sa saiyang quevedo, nakita si Juanito Pelaez, naghoyomhoyom asin mamongayang nagpataratara saiya.
Si Isagani, namumula sa kalodokan, nagpasalamat sa pamamatahaw nin sarong may katakutan na taonggalang; tinikong gayo ni Juanito su saiyang lawas, hinale su kalo asin inarog su hiro kan bantog na comico asin tamoyokon na si Panza kun inooropakan.
“!Mecachis! !ano nang daragitay!” an hagayhay nin saro na tihahaleon na; “sabihi nindo su catedratico na magabat an pakamate ko.”
Asin si Tadeo, iyo ini an ngaran kan naghehelang, lominaog sa simbahan ta susunodon su daraga.
Si Tadeo nagduduman sa Universidad sa gabos na aldaw sa paghapot kun baga may labas asin nagtatakang-nagtataka na igwa; pinagaakala nya na magkakaigwa nin hilom asin danay na daing-labas asin hinahalat nyang dumatong sa lambang aldaw. Asin sa lambang pagkakaaga, pakatapus nin daing kamugtakan na dai sinda maglaog sa clase, minahale na nagsasagin may dakulang kasibotan, mga kapangakoan, mga kahelangan, kan hidale nanggad na su saiyang mga pagiriba nagraralaog man sa clase. Alagad, sa sarong dai maaraman na gibong-ngangalasan, nakakapasar si Tadeo, mahal kan mga profesor asin igwa sa saiyang atubang nin sarong mabansay na ngapit na panahon.
Alintanang nangyayari an mga ini nagpoon an sarong hiro asin su mga pangkat pominoroon nin paghiro; su catedratico sa Fisica asin sa Quimica naglusad sa clase. Su mga nagraralabas bilang napagralanghadan sa saindang mga paglaom, napasiriring sa laog kan gadung na nagwaralat nin mga hagayhay nin daipagkasinagni. Suminonod si Placido Penitente sa kadaklan.
“!Penitente, Penitente!” inapod sya nin saro na may kaibang misterio; “pirmahi iniho!” “Asin ano iyan?”
“Dai bale, pirmahan mo!”
Sa paghona ni Placido pinagbibingbing sya; naggigiromdoman nya su agiagi nin sarong cabeza de baranggay sa saiyang banwaan, na huli sa pagpirma sa sa rong kasuratan na dai nya midbid, nabilanggo sa halawig na mga bulan asin kadikit pang madeportar.
