Page:El Filibusterismo (Sinugbuanon) ni Jose Rizal, 1963.pdf/339

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.
Ang Katapusang Katarungan

323

aron pag-ingon kanimo: hatagig hinagiban ang akong bukton ug ang kagubot pabutha! Andam ako sa pag-alagad kanimo uban sa tanang mga alaot!

Ang panganod nga nakakisdom sa agtang ni Simoun nahanaw sa daklit, usa ka silaw sa pagdaog mikidlap sa iyang mga mata, ug ingon sa nakakaplag sa iyang gipangita, nagkanayon:

— Aduna akoy katarungan,, oo, aduna akoy katarungan! Ang katungod ania kanako, ang katarungan ania sa akong bahin, kay ang akong buroka mao ang buroka sa mga alaot. . . Ikaw mianhi sa pagwagtang sa Salamat, batan-on, salamat! akong mga pagduhaduha, sa pagpakig-away sa akong mga pagukon-ukon...

Si Simoun mitindog ug ang iyong nawong nagmasanagon; ang kainit nga nagadasig sa diha, nga sa wala pay upat ka bulan, naga-asoy siya kang Basilio sa iyang paagi sa didto sa lasang sa iyang mga katigulangan, namalik karon pagpakita sa iyang panagway ingon sa usa ka mapula nga kahapunon tapos sa usa ka nagpaok nga adlaw.

— Oo, — nagpadayon; — ang kagubot wala mahinayon ug daghan ang namiya kanako kay ila akong nakita nga nahugno sa kaluya sa pagdangat na hinoon sa takna sa pagbuhat; may nahibilin pa man ugod nga diyutay sa akong kasingkasing, dili ako tag-iya sa tanan kong mga pagbati ug diha pay akong gihigugma!.. .Apan karon, ug wala na gayuy minatay nga makagaba nga ang iyang paghinanok akong pagatahuron! Wala nay mahitabo nga pag-ukon-ukon; hangtud ikaw, ba­ tan-on, salamat nga walay apdo, nakasabot sa kakinahanglanon, nahianhi ikaw kanako ug nagahulhog sa paghimo! Nalangan ug diyutay ang pagbuka sa imong mga mata! Ikaw unta ug ako ang nagakasabot ug naghanyag mga paagi nga matahom; ako sa kahitas-an, sa mga tag-as ug kahimtang, magasabwag sa kamatayon sinakot sa mga pahumot ug bulawan, magapabuang sa mga tawong naglunang sa kahilayan ug magapaalaot ug magahawid sa diriyot nga maayo, ug ikaw sa kinaubsan, didto ga’yod sa lungsod, sagol sa mga batan-on, magahandom sa kinabuhi sagol sa daghang dugo ug mga luha! Ang atong mabuhat, inay magakabulit sa dugo ug sa linampingas, mahimo un tang maluloy-on, puno sa kahingpitan ug arte, ug sa way