Gumikan sa mga hitabo nga naasoy na, daghang mga inahan nanawag sa ilang mga anak aron sa dihadiha sila mamiya
sa ilang pagtoon ug mag-atiman na lamang sa paglingawlingaw
kun sa pagyuta na ba lang hinoon.
Sa pagdangat na sa pasulti, daghan ang wa makalabang ug tagsa da kaayo ang nakalahos sa mga sakop sa nabantog nang kapunongan nga kaniya wala nay mibalik sa paghisgot. Si Pecson, Tadeo ug Juanito Pelaez wala usab makalabang; ang nahiuna gikatawa lang ang iyang pagkahulog nianang kinatawanan nga kinuwanggol ug nagsaad nga mosulod na lang siya sa pagkapangulo sa mga kawani sa bisan unsang hukmanan; si Tadeo, mao gihapon, kanunay lamang nagataspok, sa katapusan gidaoban ang iyang mga basahon; ang uban wala usab maluwas ug sa katapusan namiya na lang sa ilang pagtoon, sa dakong kahimuot sa mga inahan nga kanunayng nagalaraw sa ilang mga anak nga pagabitayon kon sila makakat-on sa giingon sa mga basahon. Si Juanito Pelaez mao day nag-antos pag-ayo sa nahitabo, kay mibiya hangtod sa hangtod. sa pagtoon aron pagbantay na lang sa tindahan sa iyang amahan, nga unya gihimo siyang komboya sa patigayon: ang tapulan wala gayod malingaw sa tindahan, apan ang iyang mga higala, sa gidangtag pila ka adlaw, hikit-an siya pag-usab nga nalingin ang tuybo sa iyang kabuktot, ilhanan nga mibalik na usab ng iyang pagkaguwatsi. Ang sapian nga Macaraig, sa atubang sa kadaot, nagbantay pag-ayo nga dili maligas ug, kay nakakuha man siyag pananghid sa paglangyaw pinaagi sa hiphip, midali dayon pagsakay padulong sa Uropa: ginaingon nga ang Kapitan Heneral, sa iyang tinguha sa paghimog kaayohan tungod sa kaayohan ug mabinantayon sa maayong pagkabutang sa mga pilipinhon nagababag sa paggikan sa tanang dili makapaha-
