Dili, dili, ang tanan mahimo pagtulon ni P. Sibyla, gawas
ang pagtanyag kaniya nga himuong sulondon ang mga hiswitas.
Nagakurog ug naluspad, si P. Sibyla mibungat ug mga suiting
mapait.
— Palabihon ko pa ang mga pransiskano . . . bisag unsa samtang dili lamang ang mga hiswitas! — matud niya nga nalipong sa kasuko.
— Oh, oh!
Eh, eh! Pari P. —
Nahitabo ang usa ka mainitong lantugi nga ang tanan mingapil ug hikalimtan na lamang nga ang Heneral nga nagpamati kanila; nanagdungan pagsulti, naninggit, wala magkasinabut, nanagkasupak ang ilang mga sulti; si Ben Zayb nakiglalis kang P. Camorra ug nagpakitaay sila sa ilang mga kinumo, ang nahiuna naghisgot ug mga tawong hungog ug ang ikaduha naghisgot usab ug mga magsusulat nga badg; si P. Sibyla naghisgot sa “Capitulo” ug si P. Fernandez sa basahon nga “Summa” ni Santo Tomas, ubp., hangtud nga misulod ang kura sa Los Banos aron pagpahibalo nga ang paniudto gibutang na sa talad.
Ang Kapitan Heneral mitindog, ug sa ingon niana naputol ang panaglalis.
— Na, mga ginoo! — miingon siya: — karong adlawa naghago kita labang sa kasarangan, ngani panahon karon nga tingpahulay! Adunay nag-ingon nga ang mga butang hinungdanon uyamut kinahanglan hisgotan sa dayon nang undang sa pangaon. Uyon ako kaayo nianang hunahunaa.
— Tingalig dili kita unya kahilisan — matud pa sa kalihim nga nagpasambid sa kainit sa lalis.
Ang tanan nanindog. — Heneral ko, — misulti sa tingog nga mahinay ang tawo nga naghupot ug hataas nga katungdanan; — ang anak nga babaye nianang ginganlag Kabesang Tales mibalik ug nangayo sa kagawasan sa iyang apohan nga masakiton ug gibilanggo ilis sa amahan . . .
Ang Kapitan Heneral mitan-aw kaniya nga naglagot ug mihikap sa iyang halapad nga agtang.
— Pastilan! halos ngani dili kita pakan-on!
