metung a dayuhan a maglayag a ikami aminan mi ing
katamaran, anti mong kekami, ing e pamanyulung at
ing palakad king pamanyakop? Sasabya’no ring aliwang sasakupan dapot ding memalen kalahi ra la.”
"Ah! Dirya . . .! Kutnan me ing Ginung Laruja a maki balu mu naman king bansa; ikutang mu nung ating kapante ing temara’na at kabutangan ning indyo!”
"Ing katutwan,” nganang mekibat ning malating taung mebanggit, "nu man karin king mabilug a yatu e na ka manakit matamad pa king indyo, nu man karin king yatu!”
"At ala nang migit pa kabisyu at kealan pasalamat!"
"At marok pa pangaturu !”
Melingasngas ya ing komanggi at miglalawe ya misusumangid.
"Makamal,” nganang malale, "balamu ata ati'tamu king bale na ning metung a indyo. Deng dalaga. . ."
"Bah! naming pigaganakan mu? I’Santiago e ne man makarungut ... at, agyang atyu pa! Yan ya ing kamulangan da ring bayung datang. Paburen mong mapilan bulan, maliwa la pamalak kaybat dang tinagun king dakal a pista at terakan, metudtud karing katri at mekatakman dakal a tinola.”
"Ing amanwan yung tinola aliwa ya ing bunga na ning lotus a nung kanan de kanu ring tau Iwal lang mapangalingwan ?”
"Nanu tang lotu o loteryang panyabyan mu . . .!” nganang mayling mekibat Padre Damaso; "keng sinabi mung yan anti ka mong tinigtig bombu. Ing tinola metung yan ulam a maki manuk ampon kulubasa.”
"Kapilan ko pa dinatang?”
"Apat pamung aldo,” nganang mekibat mingingitngit ning bayntau.
"Dinatang kayung anti mong emnleado?”
"Ali ku pu, dinatang ku king kakung sariling gugul ba’keng abalu ing bansa.”
"Tau keka, metung kang ayup a e karaniwan,”
nganang sinyo Fray Damaso at linawe neng magmulala. "Kamulangan ing dinatang ka king sarili mung
—8—
