Page:E' Schrek ob de' Lezeburger Parnassus.djvu/32

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has not been proofread.
(32)




D’FLÒ AN DE’ PÏERZKRECHER.


Era Flò soht ob dem Weeh:
Wie’ rifft do hannen - heh!
Koemt zo mer oien am kreichen,
Geloieden dur’ch de’ Steps ze keichen?
« E’ Pierzkrecher sen ech vu’ Gebuurt,»
Rifft gleich e’ Nohpescht-Wuurt,
« Muss haut, nach vir dem Daag,
» Erschengen ob der Nonne’baach;
» Well moier, nach éh’r as d’Sonne’straalen
» Fir d’éscht heremm ob d’Bierger faalen,
» Sò weit as d’A geseit,
» Erschengt, vu’ noh, vu’ weit,
» Nach mé as wivil dauzend Pierd,
» Um groeste Maart vun alle’ Mïert:
» Mei’ Gleck ob ee’mool do ze fannen,
» Muss ech haut ewéneg mech begannen.
» Dach, wa’ mat dir ech kent
» Hei reesen nun oh Frend,
» Dech loiede’ bis zu klengem Rescht,
» Mat mengen ongeheire’ Laescht,