agus aimsire ċuaiḋ sé ar cuairt go Teaṁair arís, agus d’iarr ar Ṫuaṫal Fiṫir, an inġéan ba ṡine, a ḟáġail. Fuair sé í agus pósaḋ le ċéile iad, agus ċuaiḋ siad aḃaile.
Aċt ċa ḃíonn raṫ ar an droċ-ġníoṁ. Aon lá áiriġṫe d’éaluiġ Dairine ó’n tseomra iaḋta, agus cá h-ionad a ḃuail sí isteaċ ann aċt ’san tseomra i n-a raḃ Eoċaiḋ agus a ḃrídeóg nua i n-a suiḋe.
Cliseaḋ an t-anam ar an ḃeirt ḋeirḃṡiuir an a’ mball agus ṫuit siad i laige ar an urlár. ’Sé fad agus giorraḋ an sgéil go ḃfuair an ḃeirt aca bás le brón agus náire.
AN ĊÁIN ḂÓIRIṀE.
Téiḋeann droċ-sgéal go tapaiḋ. Ċar ḃfada go raḃ sé ag cluasaiḃ Ṫuaṫail i dTeaṁair na Ríoġ. Ċuaiḋ Tuaṫal ċa ṁór as a ċéill ar ċloistin cinne- aṁna mío-áḋṁaire a inġéan dó.2
Cuir sé a duan-cata: féin faoi Ordugad is faoi cuma cogaid gan moill, agus is omda teactaire agus coiside, agus buaðall 1 láim gać'nduine aca, a cuir sé ag triall frío na cúig1018 eile ag iarraid congnaiṁ le n-agaid diogaltais a deanam ap na laigniţ18, agus smact a cur orta as riocair an coir seo. Rinne sé creac agus ár ar na Laignis agus ba. mhait un rgéal dá gcuirfear sé deiread leis annsin, act car cuir.
D’fag sé coin mor ar na Laigniģ18 a d'éigin dovta
