31
fada le hEileaḃraċ anoċt agus codlaḋ do ḋéanaṁ sa gcoill. D’éireoċaḋ sí go moċ maidin lá ar n-a ḃáraċ agus do ḃuailfeaḋ bóṫar sul do ḃeaḋ éinne ina ṡuiḋe.
Do ṗreab sí de’n suiḋistín. Do ḃí siosúr i ndrár an drisiúir. Níorḃ’ ḟada go raiḃ sí i ngreim sa siosúr agus snip sneap! do ġearr sí ḋi a cúl gruaige, agus an cluibe do ḃí ar a malainn, agus gaċ dual fáinneaċ dá raiḃ uirṫi i n-aon ionnsaiḋe aṁáin. Do ḋearc sí uirṫi féin sa sgáṫán. A inġean ó! naċ maol lom d’ḟéaċ sí! Do ḃailiġ sí na fáinní gruaige de’n urlár agus do ċuir i ḃfolaċ i sean-ḃosga iad. Anonn léiṫi annsin go dtí an áit a raiḃ culaiḋ ġlan ḃáiníní le Cuimín ar croċaḋ ar ṫairnge. Síos léiṫi ar a glúnaiḃ ag cuardaċ léine le. Cuimín do ḃí i ndrár íoċtair an drisiúir. Do ċaiṫ sí an méid sin éadaiġ ar an urlár i n-aice na teine.
So anois í ag baint di a cuid éadaiġ féin go deifreaċ. Do ċaiṫ sí a gúna agus a cóitín beag agus a léine isteaċ i gcoṁrainn do ḃí fá’n mbord. Do ċuir sí léine Ċuimín uirṫi féin. Do ṡáiṫ sí a cosa isteaċ sa mbríste agus do ṫarraing aníos uirṫi féin é. Do ċuiṁniġ sí annsin naċ raiḃ gealas ná crios aici. B’éigin di crios do ḋéanaṁ as sean-ṗíosa córda. Do ċuir sí an
