လွတ်မြောက်လို၍ ကိုယ်ဖြင့် လုံ့လပြုအံ့၊ အတွေ့ကိုကား ဝန်မခံအံ့၊ 'မသာယာအံ့'၊ အာပတ်မသင့်။
လွတ်မြောက်လို၍ ကိုယ်ဖြင့်ကား လုံ့လမပြု၊ အတွေ့ကို ဝန်ခံအံ့၊ 'သာယာအံ့'၊ အာပတ်မသင့်။
လွတ်မြောက်လို၍ ကိုယ်ဖြင့်လည်း လုံ့လမပြု အတွေ့ကိုလည်း ဝန်မခံအံ့၊ 'မသာယာအံ့'၊ အာပတ်မသင့်။
၂၈၀။ စေတနာထင်ရှားမရှိသော ရဟန်း၊ သတိမေ့လျော့သော ရဟန်း၊ မသိသော ရဟန်း၊ မသာယာသော ရဟန်း၊ ရူးသော ရဟန်း၊ စိတ်ပျံ့လွင့်သော ရဟန်း၊ ဝေဒနာဖိစီးသော ရဟန်း၊ အစ လက်ဦးလွန်ကျူးသော ရဟန်းအား အာပတ်မသင့်။
စက်လှည့်ပုံပြီး၏။
၁။ ဝန်ခံဟူသည် သာယာမှု- ခံစားမှုကိုယူ။
ဝိနိတဝတ္ထု ခေါင်းစဉ်မာတိကာ
အမိ၊ သမီး၊ အစ်မ 'နှမ'၊ မယား၊ ဘီလူး (နတ်) မ၊ ပဏ္ဍုက်၊ အိပ်ပျော်သော မိန်းမ၊ သူသေကောင်မ၊ တိရစ္ဆာန်မ၊ သစ်သားယမင်းရုပ်၊ ညှပ်ခြင်း၊ တံတား၊ လမ်းခရီး၊ သစ်ပင်၊ လှေ၊ ကြိုး၊ တုတ်၊ သပိတ်ဖြင့် တွန်းခြင်း၊ ရှိခိုးခြင်း၊ လုံ့လပြု၍မတို့ထိခြင်း။ ဤကား ခေါင်းစဉ်မာတိကာတည်း။
ဝိနိတဝတ္ထု ဖြတ်ထုံးများ
၂၈၁။ တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် အမိအား အမိဟူသော ချစ်ခြင်းဖြင့် သုံးသပ် ကိုင် တွယ်၏။ ထိုရဟန်းအား "ငါသည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ် သင့်လေသလော"ဟု တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ မြတ်စွာဘုရားအား ဤအကြောင်းကို လျှောက်၏။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၁)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် သမီးအား သမီးဟူသော ချစ်ခြင်းဖြင့် သုံးသပ်ကိုင်တွယ်၏။ပ။ အစ်မ'နှမ'အား အစ်မ 'နှမ'ဟူသော ချစ်ခြင်းဖြင့် သုံးသပ်ကိုင်တွယ်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ဒုက္ကဋ်အာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၂-၃)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် မယားဟောင်းအား ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သင်သည် သံဃာဒိသိသ်အာပတ်သင့်ပြီဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၄)
တစ်ရံရောအခါ ရဟန်းတစ်ပါးသည် ဘီလူးမ (နတ်သမီး) အား ကိုယ်လက်နှီးနှောခြင်းသို့ ရောက်၏၊ ထိုရဟန်းအား တွေးတောမှု 'သံသယကုက္ကုစ္စ' ဖြစ်၏။ပ။ ရဟန်း သံဃာဒိသိသ်အာပတ် မသင့်၊ ထုလ္လစ္စဉ်းအာပတ် သင့်၏ဟု (မိန့်တော်မူ၏)။ (၅)
