65 ಕೈ ಕೆಸರಾದರೆ ಬಾಯಿ ಮೊಸರು ಕನ್ನಡ ಮಾಲ ಕವನ, ಲಕ್ಷ್ಮಿ ಕುಂಜಾರು ಕಾರ್ಮುಗಿಲು ತೇಲಲು ಬಾನಿನಗಲ ಸೇರಲು ಬಿರುಗಾಳಿ ಬೀಸಲು ಮಳೆಯ ನೀರು ಸುರಿಯಲು ಮುಂಗಾರು ತೊಡಗಲು ಭೂಮಿ ಹಸನಾಗಲು ಹಳ್ಳ ಕೊಳ್ಳ ತುಂಬಲು ಕೆರೆಯ ತೊರೆಯು ಹರಿಯಲು ನಮ್ಮೂರ ರೈತನು ಅವನೆ ನಮ್ಮ ಐತನು ಮುಂಜಾವಕ್ಕೇಳುವನು ತಂಗುಳನ್ನ ಉಂಬನು ನೊಗ ನೇಗಿಲು ಹಿಡಿವನು ಗದ್ದೆ ಕಡೆಗೆ ನಡೆವನು ಎತ್ತು ಕಟ್ಟಿ ಉತ್ತು ಅತ್ತಿ ಹಸನು ಬೆಳೆಯ ಬೆಳೆವನು ತೆನೆಯು ಬಲತು ಬಾಗಿ ತೂಗಿ ಹೊನ್ನ ಬಣ್ಣವಾಗಲು ಕುಡುಗೋಲು ಹಿಡಿದು ಕೊಯ್ದು ಕಟ್ಟಿ ಹೊರೆಯ ತರುವನು ಪಡಿಮಂಚಕೆ ಹೊಡೆದು ಬಡಿದು ಗೆರಸೆಯಲ್ಲಿ ಗೇರಿ ತಾನು ಹೊಟ್ಟನ್ನೆಲ್ಲ ದೂರ ಮಾಡಿ ಭತ್ತವನ್ನು ಪಡೆವನು ಭತ್ತದಿಂದ ಆಸ್ತಿ ಮಾಡಿ ಉಂಡು ತಿಂದು ನಲವನು ಕೈಯು ಕೆಸರಾದರೆ ಬಾಲು ಮೊಸರೆಂಬನು ಉಳಿದುದನ್ನು ಒಯ್ದು ಮಾರಿ ಊರಿಗೆಲ್ಲ ಕೊಡುವನು ಜೈ ಕಿಸಾನ್ ನೀನೆ ಧನ್ಯ ಎಂದು ಮಾನ್ಯನಾಗುವನು ಜೋಕುಲೆ ಸಾಹಿತ್ಯ KAI KESARADARE BAYI MOSARU KAARMUGILU TELALU BAANINAGALA SERALU BIRUGALI BEESALU MALEYA NEERU SURIYALU MUNGAARU TODAGALU BHOOMI HASANAAGALU HALLA KOLLA TUMBALU KEREYA TOREYU HARIYALU NAMMOORA RAITANU AVANE NAMMA ITANU MUNJAVAKKELUVANU TANGULANNA UMBANU NOGA NEGILU HEDIVANU GADDE KADEGE NADEVANU ETTU KATTI UTTU BITTI HASANU BELEYA BELEVANU TENEYU BALITU BAAGI TOOGI HONNA BANNAVAAGALU KUDUGOLU HEDIDU KOIDU KATTI HOREYA TARUVANU PADIMANCHAKE HODEDU BADIDU GERAS EYALLI GERI TANU HOTTANNELLA DOORA MADI BHATTAVANNU PADEVANU BHTHADINDA AKKI MADI UNDU TINDU NALIVANU KAIYU KESARAADARE BAYI MOSAREMBANU ULIDUDANNU OIDU MAARI OORIGELLA KODUVANU JAI KISAN NEENE DHANYA ENDU MAANYA NAAG UVANU ಜೋಕುಲೆ ಸಾಹಿತ್ಯ
