This page has not been proofread.
شیخ چلی دی جھوٹھی آس
چوپئی۔۔ جھوٹھی آس کرو نہ بھائی۔ تس تے لابھ ن ہووے کائی۔ شیخ چلی دی سُݨو کہاݨی۔ سکھیا کان ہوئے من بھاݨی۔ اِک دن شیخ چلی دی ماں نے کہا کہ پتر توں ویہلا جو بیٹھ رہندا ہَیں لکڑیاں ہی لے آیا کر آپݨی ماں دی آگیا موجب کہاڑی لے سنگل نوں گئا۔ اوتھے اِک وڈے سارے رُکھ اُتے چڑھ تسدی اِک ٹہݨی اُتے بیٹھ اوسے نوں وڈھݨ لگا اوس رستے اِکّ راہی چلیا جاندا سا اوسنے ڈٹھا جو ایہہ ہݨے ڈگ مرےگا اوسنوں کہا کہ توں جس ڈال اُتے بیٹھا ہَیں اوسنوں کٹدا ہَیں کیہہ توں ڈگ نہ مراںگا اُتر دتو سُ
