وڈانسان عرات ادھی توں بوہتی ہوگئی سی پر اکرم آپے تک جاگ رہیا گیا ۔ اوہنوں عمران دے پیو دیاں کوڑیاں گلاں پر یشان کر دیاں کن عمران دے پیونے سویرے اوہنوں بڑا جھنب جھڑک کے آکھیاسی خبر دارمڑ کے توں میرے منڈے نال پھر دادسیا تے۔توں اپنی اوقات نہیں دیکھدا!‘‘ عمران دے پیو تے ہر ویلے دولت دا بھوت سوار رہندا سی ۔ غریب آدمی اوہدی نظر وچ انسان نہیں سن ۔اوہدے لئی دولت ای دین تے دولت ای دنیاسی۔ایس کر کے لوک اوہنوں چنگا نہیں بن سمجھدے۔ اکرم دا پیو ایک غریب مزدوری پر اوہدے دل وچ لوکاں لئی پیار محبت کے ہمدردی ضروری ۔ایس کر کے لوگ اوہدی بڑی بات کر دے سن۔ اکرم کول عمران وانگوں تو میں تو میں نے سوہنے سوہنے کپڑے نہیں سن ۔ ندای عمران وانگوں اوہدے کول بوتے پیسے ہوندے سن۔ اکرم دا پیو مہینے وچ ایناں کما ندا وی نہیں کی ، چناں عمران اٹھوارے وچ خرچ کر دیندای۔امیری غریبی دے ایڈے وڈے فرق دے ہوندیاں اکرم نے عمران اک دوجے دے پتے بارین۔اکرم نے عمران دی یاری آئے لوگ حیران کن ۔ کدی کندی اکریم وی ایس امیری تے غریبی دی سانجھ بارے سوچاں وچ گواچی جاندا۔ اوہنوں ایہ یاری عجیب لگدی۔اوہنے کئی واری اپنے پیوٹال وی ایس گل دا ذکر کیتا ۔ اوہدے پیو نے اوہنوں پیار نال سمجھاندیاں ہویاں کہا:” پتر ! بندہ سوہنا صرف چنگے کمال نال ہوندا اے۔ جے بندہ دلی و پچ برائی دی تھاں نیکی سچائی تے ہور وی توں سجا لوے تے دنیا وچ اوہدے نال دا چنگا کوئی نہیں ہوندا۔ ے اکرم نے کہیا۔ ہائی سکول دا چپرای کہندا ہوندا اے۔ اکرم تیرا ہی سچا مز دوراے، بڑائیک نے ایمانداراے۔ اک واری اک آدمی اوہنوں مزدوری دے پیسے دین مگروں اپنا بٹوہ پوچھے وچ پان لگاتے بٹوہ زمین تے ڈگ پیا۔ اوہدے وچ پیچ 5 ہزار روپے کیا۔ تیرے پیو دی نظر بٹوے تے پے گئی ۔اوہنے پچھے نس کے بٹوہ اور آدی دے حوالے کر دیتا۔‘‘ اکرم دے پیو نے اوہنوں دسیا: ’’پتر ! ایمانداری بندے دی سبھ توں وڈی دولت اے۔ایماندار بندے توں خدا کے رسول صلی اللہ علیہ وآلہ وسلم خوش ہوندے نیں۔“ اکرم نے دل وچ پا ارداہ کرلیا کہ او وی اپنے پیو وانگر محنت کرے گا۔ ماڑیاں دی مدد کرے گاتے کدی بے ایمانی عمران نوں ایہو جیہیاں گلاں دا کدی خیال وی نہیں ہی آیا۔ کیوں جے اوہدے پیو نے کدی وی اوہنوں سمجھا یا نہیں ہیں۔
