Page:Евангелие от Луки на мокшанском (1891).djvu/113

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.
107
отъ Луки.

нельть ланкса кенярьдема, сембедя вяре шнама. 39 Кона-кона фарисейхня народть ёткста мярьгсьть Теенза: Тонафты, кардайхть эсь тонафнефнень. 40 Сонъ мярьгсь теестъ: азэнца тееньть: синь лотканьдеряйхть, кефня серьгедихть. 41 Ошть малавъ пачкэдемста, (Іисусъ) сонь лангэзэнза ванэзь, аварьгаць сонь инксэнза, 42 да мярьгсь: эхъ, соданьдерялить тонъ куть тя шиня, мезе теть эрявэль тіемсъ сетьместа эрямацень инкса; анцякъ ся тяни кяшефъ тонь сельметьнень эзда. 43 Вага сайхть тонь лангэзэтъ шить: душматьня арайхть тонь перьфкать, шувихть перьфкатъ лотктъ; да ярь ширеста кармайхть эсэть лэпштама. 44 Срафнетядезь, да шавэнцазь сембя тонь идьтнень; афъ кадыхть тонь эздэдэтъ фкя-вэкъ кевь ланксъ кевь, сянкса, месъ тонъ ашэть сода тонь эзэтъ сама шить.

Вейхксагемень кафксувэце пакшъ.45 Сувась Сонъ церькаву да кармась тоста панемя міихнень, рамайхнень ва кода теестъ мярьгезь: 46 Веть сёрматфъ: Монь кудэзя — озэндэма кудъ, а тинь тіесьть сонь разбойникень пурэмма вастэксъ. 47 Сяда меля Сонъ ярь шиня тонавць