Page:Ün viedi ill'oter muond.djvu/13

From Wikisource
Jump to navigation Jump to search
This page has been proofread.

«Duonna — Mengia Grisch» corregia l'atscheneda, stand sü e cun üna simpatica vusch feminila quinta ella sainza lungs preambuls, scu cha eir duonnas e giuvnas s'haun s-chodedas, cur cha udittan ch'ün vöglia sfurmer ed aschaschiner lur lingua materna. Ella nu so bain insè da che chi's tratta, ma scha quists signuors as s-chodan telmaing, voul dir cha il prievel ais grand. Ed ella quinta dal zeli cha eir ellas svilupettan per ramasser firmas per la famusa protesta. Fand menziun d'ün cas speciel la vegnan las larmas i'ls ögls, d'ün cas inua daffat ils infaunts d'üna scoulina haun decis da suottascriver «in corpore» e cha lur magistra perfin tudais-cha s'ho deda üna tela fadia, cha in poch oter cu quindesch dis, deschdoch infauntets haun imprains a scriver lur nom.

Cò il prüm oratur, sar Geremia, l'interrumpa: «E che ho fat «Duonna Huber». Volais ün attest pü evidaint da fervent' amur per noss bains ideels. Üna seguonda duonna Lupa engiadinaisa! Con sieu popin in — «nel» bratsch s'ho'la preschenteda per suottascriver — oh, scha vus avessas vis quaista scena comoventa, la mamma, chi, zieva avair suottascrit, maina eir il maun da sieu cher popin per ch'el possa eir el scriver sieu nom.»

Duonna Mengia pera d'avair pers il chavazzin. Ella s'ho tschanteda e nun ais pü mezs da la fer cuntinuer.

«Bain, schi chi's fatscha udir Sar ... Sar — Toscanet — Sar «Andrê Toscanet,» s'oda la vusch dal prüm oratur. Ed ün homet d'aspet zuond distint s'ho uzzo e cumainza:

«Stimatissima assemblea! Nonobstante mieu soggiorno abbastanza cuort u breve in lur grembo distintissem non poss refüser, anzi eau sun felice da piglier la parola. Essendo già da naschita d'indole docile m'ais que sommamaing penibel d'abanduner mia consuetudine, adonte ch'eau sè d'entrer in gara per üna causa da somma importanza, cioè d'accomplir ün act da gratitudine invers Els, mieus signuors. Già duos mais fo, a mieu arrivo col treno in Engiadina avet eau occasiun d'udir il pro e contra da quistas innovaziuns progettedas, da quist piano chi ans portess da capo ün bun pass vers il barbarismo. Co? nossa lingua scritta uschè colta avess dunque da gnir corretta, acciò da's adatter pü alla lingua vulgara, alla lingua della plebe. Na, mieus signuors, scha Els, scha Lur animas elettas nòn vöglian s'intermetter in quista lodevola acziun, schi occorendo savrons ans rivolger a San Pietro ed a San Paolo ......»